02 O Kontemplacji Bożego Oblicza

Dlaczego warto czcić Najświętsze Oblicze Chrystusa?

Wczoraj mówiliśmy o tym, że przede wszystkim dlatego, iż to właśnie teraz i tutaj na ziemi uczymy się takiej relacji z Bogiem, by w niebie móc przebywać z Nim Twarzą w twarz.

Św. Jan Paweł II kochał Najświętsze Oblicze i wskazywał je innym, szczególnie poprzez List apostolski Novo millennio ineunte i przykład własnego wspaniałego życia.

Nie jest jedynym świętym, czczącym w sposób wyjątkowy to Boskie Oblicze. Przed nim byli i inni. W średniowieczu była to choćby św. Gertruda, bliżej naszych czasów Mała Święta Tereska od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza. I wielu, wielu, wielu innych.

Dziś sobie powiemy o mniej znanej osobie, nie ozdobionej koroną wyniesienia na ołtarze, ale bardzo ciekawą postacią, która zafascynowała bł. Honorata Koźmińskiego. Chodzi o s. Marię od św. Piotra, karmelitankę boską z Tours we Francji.

Ta zmarła w 1848 roku siostra zakonna klauzurowa, miała szczególny dar, który można wyrazić współczesnymi słowami za papieżem Benedyktem XVI: „Szukanie Oblicza Chrystusa powinno być centralnym pragnieniem wszystkich chrześcijan”.

Pan Jezus złożył s. Marii szereg pięknych obietnic dla tych, którzy będą czcić Jego Najświętsze Oblicze. Pisał o tych obietnicach potem na ziemi polskiej bł. Honorat Koźmiński.

Ci, którzy ukochają Boskie Oblicze, mają otrzymać wewnętrzne światło, a w niebie będą szczególnie jaśnieć Boską chwałą.

Jezus za miłość do Jego Bolesnego Oblicza chce bronić swych czcicieli i przyjaciół od złych przygód i nieszczęść.

Kto będzie ofiarował Ojcu Niebieskiemu Święte Oblicze Chrystusa, ten wyprosi dla grzeszników wiele łask, a ich samych będzie upodabniał coraz bardziej do siebie.

Rozważmy tajemnicę upodobania Ojca Niebieskiego w Przedwiecznym Słowie, czerpiąc z rozważań bł. Honorata.