Episode Transcript
Available transcripts are automatically generated. Complete accuracy is not guaranteed.
(00:01):
Mała dziewczynka, jej siostra, mama i pies wracają do domu
dobrze znaną trasą. Nic nie zapowiada, że to będzie
ich ostatni wspólny spacer. To, co wydarzyło się tamtego
dnia na zawsze zmieniło życie jednej rodziny i poruszyło całą
Wielką Brytanię. Policja szybko wytypowała
podejrzanego. Był proces, zapadł wyrok,
(00:22):
wydawało się, że sprawa została zamknięta, ale niektóre
historie. Nie kończą się tak łatwo.
Po latach pojawia się ktoś inny z seryjnym morderca, który
twierdzi, że to on stoi za tą zbrodnią.
Ma informacje, które znać powinien tylko sprawca, ale.
Czy mówi prawdę? A może to kolejna manipulacja
niebezpiecznego człowieka? W dzisiejszym odcinku przyjrzymy
(00:46):
się jednej z najbardziej kontrowersyjnych spraw
kryminalnych w historii WielkiejBrytanii.
Posłuchacie o dramacie rodzinę russel, kulisach śledztwa, a
także o wątpliwościach, które nie znikają mimo upływu lat.
Zanim przejdziemy do głównego tematu odcinka, o którym
wspominałem na początku, chce w kilku słowach opowiedzieć o
(01:07):
audiobooku, który ostatnio przesłuchałem.
Zrobił na mnie duże wrażenie i skłonił do wielu przemyśleń,
partnerem i sponsorem tego odcinka.
Jest aplikacja do słuchania audiobooków i czytanie ebooków
bóg bit. Reportaż przegryw autorstwa
patrycji wieczorkiewicz i Aleksandry herzyk opisuje
internetową społeczność in celi i przegrywów, czyli mężczyzn,
(01:32):
którzy wierzą, że nie mają szans.
Na szczęście znalezienie partnerki i prowadzenie
normalnego życia, ponieważ nie są atrakcyjni i Kobiety nawet na
nich nie spojrzą. Z książki poznajemy wiele
historii sfrustrowanych mężczyzn.
Jedni są przekonani, że ich życiowe niepowodzenie wynikają z
niskiego wzrostu, inni wskazują na trudne.
Państwo, a jeszcze inni tłumacząswoje problemy chorobami
(01:56):
psychicznymi, autorki poświęciływiele miesięcy na rozmowy z
członkami tej społeczności, którzy sami siebie nazywają
przegrywami i celami. To na pewno nie jest łatwa
lektura. Podczas słuchania czułem sporo
współczucia i smutku, ale mimo wszystko bardzo otwiera oczy.
Zdecydowanie wam ją polecam. Audiobook dostępny jest w
(02:18):
aplikacji bookbeat. Przypominam, że mój kod
promocyjny. Kryminatorium wciąż działa
dzięki niemu nowi użytkownicy mogą testować aplikacje przez 30
dni za darmo. I odsłuchać nawet 20 godzin
audiobooków, a jest w czym wybierać, bo w bóg bit
znajdziecie ponad milion audiobooków i ebooków.
(02:40):
Link z przypiętym kodem znajdziecie w opisie odcinka.
Krymina tori, um, otwieramy aktatajemnic?
Children to wieś położona w hrabstwie kent, we wschodniej
części Anglii. Obecnie zamieszkuje ją około 100
(03:00):
osób. Piękna miejscowość przez lata
uchodziła za bezpieczną przystań, w szczególności dla
rodzin z dziećmi pola kukurydzy,czyste jeziora, spokój i
życzliwość mieszkańców przyciągnęły w tamtą stronę
rodziny russelów. Czterdziestopięcioletnia Linda,
nazywana lin, jej mąż byli nauczycielami akademickimi.
(03:24):
Ona zajmowała się genealogię on botaniką poznali się w 1973 roku
niecałe 2 lata później wzięli ślub.
Przez kilka lat mieszkali poza Wielką Brytanią, między innymi w
namibii. W 1987 roku na świat przyszła
ich pierwsza córka josephine, naktórą mówili w skrócie jose. 2
(03:50):
lata później urodziła się megan.Gdy lin została matką,
postanowiła zrezygnować z kariery naukowej, przynajmniej
do czasu, aż dziewczynki podrosną.
Na początku lat dziewięćdziesiątych wrócili do
kraju, osiedlili się w Walii, lecz w 1995 roku przenieśli się
do Anglii. Cała rodzina była zauroczona
(04:11):
chillingan byli przekonani, że odnaleźli swoje miejsce na
ziemi. Nie mieli żadnych wrogów,
sąsiedzi ich lubili, prowadzili zwyczajne życie.
Mąż codziennie wychodził do pracy.
Żona opiekowała się dziećmi wolnych chwilach.
Pielęgnowała ogród dziewczynki, uczęszczały do szkoły.
(04:31):
Rodzina miała ukochanego pupila kilkuletniego psa o imieniu lusi
9 lipca 1996 roku jose i megan wzięły udział w konkursie
pływackim organizowanym na terenie szkoły.
Matka planowała odebrać je okołoszesnastej przy okazji
wyprowadzić psa na dłuższy spacer.
(04:52):
Gdy ojciec wrócił wieczorem z pracy, nie zastał nikogo z
domowników, to go zaniepokoiło. Wraz z upływem czasu postanowił
zgłosić ich zaginięcie. W głowie miał jedną myśl,
musiało stać się coś złego. Nie wiedział jeszcze, że w
niedalekiej odległości od ich domu policja zabezpieczyła
miejsce przestępstwa. Że w zagajniku dokonano
(05:14):
przerażającego odkrycia. Na niewielkiej przestrzeni
leżały 3 nieprzytomne osoby ciemnowłosa kobieta w średnim
wieku i jej 2 małe córki i chciała i ubrania były spowite
we krwi obok spoczywały należącedo nich przedmioty, między
innymi plecaki i pudełka śniadaniowe.
(05:36):
Żadna z ofiar się nie ruszała. Na podstawie wstępnych oględzin
stwierdzono, że nie żyją w niedalekiej odległości.
Policjanci odnaleźli również zwłoki psa.
Nie było wątpliwości, doszło do zabójstwa.
Od razu powiadomiono śledczych zwydziału kryminalnego oraz
koronera, czekając na ich przyjazd.
(05:57):
Jeden z mundurowych nagle coś zauważył.
Na początku uznał, że musiało musię to przewidzieć, ale gdy
podszedł bliżej ze zdumieniem spostrzegł, że jedność
dziewczynek się rusza. Wiedział, że nie ma czasu do
stracenia. Według niego bez sensu byłoby
wzywać karetkę, która dotarłaby tam ze sporym opóźnieniem.
(06:17):
Zamiast tego wziął dziecko na ręce i zaniósł je do radiowozu.
Z innym policjantem pojechali donajbliższego szpitala, kiedy
personel medyczny zobaczył obrażenia kilkulatki, od razu
pojawiły się głosy, że ona tego nie przeżyje.
Wyglądało to tak, jakby ktoś kilkukrotnie uderzył ją w głowę
jakimś tępym narzędziem. To cud, że nie umarła na
(06:40):
miejscu. W międzyczasie pozostali śledczy
ustalili tożsamość ofiar lin, ich pies.
Zginęły na miejscu jose walczyłao życie w szpitalu, zostały
skatowane młotkiem. Najpoważniejsze obrażenie miało
na głowę. Narzędzie przestępstwa było
blisko miejsca odnalezienia ciał.
(07:00):
Lekarze wykluczyli, aby doszło do zgwałcenia.
Sprawca przywiązał je do drzewa,jednak gdy uznał, że już nie
żyją, przeciął więzy. Użył do tego między innymi
sznurowadeł oraz kawałek materiału.
(07:20):
Zabezpieczono kilka istotnych śladów, które mógł pozostawić po
sobie. Zabójca zlokalizowano kosmyki
włosów, krwawy odcisk palca na pudełku śniadaniowym, a na
jednym ze sznurowadeł również widniało DNA.
W 1996 roku w Wielkiej Brytanii nie istniała jeszcze
ogólnokrajowa baza danych. DNA miało zastosowanie wyłącznie
(07:44):
w jednym przypadku, gdy znalazłasię jakaś inna próbka.
Do porównania w ten sposób wykluczaliśmy lub
potwierdzaliśmy czyjeś sprawstwo.
Żeby zastosować tę metodę, należało znaleźć jakiegoś
podejrzanego. Policjanci wykluczyliby za
zdarzeniem stał pan russel. Pod lupę wzięto też inne osoby z
(08:05):
Bliskiego kręgu rodziny, także mężczyzn z okolicy, którzy
wcześniej odsiedzieli wyroki za brutalne napaści czy kradzieży.
Zdaniem śledczych sprawca prawdopodobnie kierował się
motywem rabunkowym. Seksualny motyw wykluczono z
uwagi na brak śladów wykorzystania.
Pojawiło się też teoria, że osoba, która tego dokonała,
zmagała się z poważnymi problemami psychicznymi.
(08:27):
Być może miała jakieś zaburzenieo charakterze antyspołecznym.
Policjanci obawiali się, że ten ktoś ponownie zaatakuje i by
temu zapobiec. Przesłuchano każdego, kto mógł
cokolwiek wiedzieć. Sprawy nagłośniono w prasie i w
telewizji, by świadkowie sami zgłosili się na komisariat.
Pan rasel zeznał żelin i dziewczynki miały wyznaczoną
(08:50):
trasę ze szkoły do domu, rzadko kiedy chodziły inaczej.
Uwielbiały spędzać czas na łonienatury, przechadzać się wzdłuż
pól i lasów, z daleka od ulicy. Zwykle towarzyszył im ich
ukochany pies. Mężczyzna wskazał policjantom
dokładną trasę. Ci dotarli do kilku świadków,
(09:10):
którzy mieli coś do dodania. Jedna osoba widziała lin jej
córki oraz psa. Około godziny 16:20 w jednym z
podanych miejsc nie zauważyła w okolicy nikogo innego.
Pewna kobieta przejeżdżała w pobliżu miejsca, w którym
znaleziono ofiary. Na chwilę po tym, jak zdaniem
policjantów doszło do zbrodni. Jej uwagę przykuł beżowy pojazd.
(09:32):
Przemieszczał się wyjątkowo powoli.
Droga była wąska świadek, więc nie miała możliwości, by go
wyprzedzić, lecz zauważyła twarzkierowcy, która odbija.
Się w lewym lusterku mężczyzny, który widział, że kobieta na
niego patrzy i wydawał się rozzłoszczony.
Była w stanie podać jego rysopis, mogą mieć maksymalnie
(09:53):
30 parę lat Blade z rumieńcami na policzkach.
Jasne, lekko rudawek krótkie włosy z grzywką.
Szerokie barki miał wtedy na sobie czerwoną koszulę.
Lokalny farmer zeznał, że również tamtego dnia wieczorem
zobaczył tego mężczyznę, który wysiadł z beżowego samochodu na
odludziu. Jego zdaniem zachowywał się
(10:15):
podejrzanie, rozglądał się, otworzył bagażnik samochodu,
jednak nic z niego nie wyjął przez dłuższy czas.
Świadek po chwili stamtąd odszedł.
Tego samego dnia wyszedł na spacer z psem.
Zwierzę zaprowadziło go do miejsca, w którym mężczyzna
widział podejrzanego człowieka. Wśród traw leżała ukryta torba.
(10:36):
W środku znajdowały się ręcznikiprzesiąknięte krwią.
Dowody zostały zabezpieczone przez policję i odpowiednio
zbadane. Okazało się, że ślady należały
do lin megan oraz jose. Wyglądało na to, że sprawca użył
tych przedmiotów do związania ofiar.
Pomimo tych tropów stróże prawa nie znaleźli podejrzanego.
(10:58):
Wykluczono rodzinę, znajomych i sąsiadów, również groźnych
przestępców z okolicy, którzy odsiedzieli wyroki i przebywali
wtedy na wolności. Jose przeżyła, ale w wyniku
urazu mózgu doznała uszkodzenia ośrodka odpowiadającego za mowę.
Neurochirurg spodziewał się, że wystąpią u niej problemy z
wysławianiem się. Wkrótce okazało się, że
(11:20):
dziewczynka w ogóle nie mogła mówić dzięki leczeniu i
rehabilitacji odzyskała mowę. Mimo to przez długie miesiące
nie można było się z nią porozumieć.
Policjanci musieli uzbroić się wcierpliwość i czekać na
możliwość przesłuchania. W końcu ta chwila nadeszła
dziewczynka. Zapamiętała to zdarzenie.
Tak mężczyzna chciał od jej mamypieniędzy.
(11:42):
Ta jednak nie miała ich przy sobie.
Przerażona zaproponowała, żeby wybrali się do ich domu, że tam
jest gotówka, ale on nie chciał nigdzie iść.
Mama dała jej znak, by uciekała od razu posłuchała, zaczęła
biec, ile sił w nogach, ale mężczyzna ją złapał, zawlókł z
powrotem do zagajnika. Następnie związał w kilku
(12:03):
miejscach. Zrobił to mocno odczuła ból.
Kazał jej zdjąć rajstopy, je również wykorzystał do związania
matka i siostra podzieliły jej los.
Zapamiętała, że ten facet miał 20 parę lat.
Co do samochodu. Jedne źródła wskazują, że
dziewczynka wspominała o czerwonym inne, że w ogóle nie
(12:25):
zapamiętała koloru, ale pewne jest to nic nie napomknęła o
beżowym aucie zademonstrowała, wjaki sposób sprawca uderzył ją
młotkiem w głowę. Nie widziała twarzy swoich
bliskich. Mężczyzna zasłonił im oczy,
natomiast słyszała ich głos. To jakiej mama wypowiadała
ostatnie słowa przed śmiercią? W lipcu 1997 roku wyemitowano
(12:52):
odcinek programu crime Watch, który poświęcono tej sprawie.
Jest to jedna z najpopularniejszych produkcji
dokumentalnych o tematyce kryminalnej Wielkiej Brytanii.
Koncepcja polega na przedstawieniu rekonstrukcji
zbrodni, które nie doczekały sięrozwiązania przeplecionych
rozmowami z bliskimi ofiar oraz śledczymi.
Kraj. Mocz wielokrotnie przyczyniło
(13:12):
się do rozwiązania policyjnych zagadek.
Również tym razem funkcjonariusze mieli nadzieję,
że opowiedzenie o brutalnym ataku na matkę oraz jej córki.
Mówi, że zgłoszą się do nich nowi świadkowie i faktycznie
telefon zadzwonił i to kilka razy, lecz większość informacji
nie brzmiała zbyt wiarygodnie. Zupełnie jakby ludzie chcieli
(13:35):
zwrócić na siebie uwagę, z wyjątkiem pewnego mężczyzny.
Ten przedstawił się z imienia i nazwiska, podał, że jest
lekarzem, a konkretnie psychiatrą.
Oznajmił, że jeden z jego pacjentów mógł stać za zbrodnią.
Takie miał przeczucie, opierał je na wielu rozmowach z chorym.
(13:55):
Twierdził, że ten człowiek pasował do portretu
psychologicznego naszego sprawcy.
Michael Stone krótko wcześniej przebywał w szpitalu
psychiatrycznym, zwierzał się zeswoich mrocznych fantazji.
Lekarz zawsze uważnie go wysłuchiwał.
Wiele z tych słów zapisywał, miał nadzieję, że pomoże swojemu
(14:15):
pacjentowi w dojściu do zdrowia i równowagi psychicznej, ale gdy
medyk obejrzał odcinek kraj, mocz zdał sobie sprawę, że to,
co opowiadał mu Michael, było poniekąd.
Odzwierciedleniem rekonstrukcji ataku na rodzinę, rasę.
Uzmysłowił sobie, że ten mężczyzna mógł za tym stać.
Zdawał sobie sprawę, że pacjent miał kryminalną przeszłość.
(14:38):
Dopuścił się kilku przestępstw zużyciem przemocy.
Był brutalny i bezlitosny. Nie radził sobie z opanowaniem
agresji. Główny detektyw w sprawie
uważał, że sprawca 2 morderstw iusiłowanie morderstwa zmagał się
z poważnymi problemami psychicznymi.
Dokonane czyny odznaczały się dużą brutalnością.
(15:00):
Dlatego, gdy tylko dotarło do niego informacja, że psychiatra
podejrzewa swojego pacjenta, wziął ten wątek pod lupę.
Michael znalazł się pod obserwacją.
Policjanci uważnie śledzili każdy jego ruch.
Kilka dni później, gdy wracał dodomu ze sklepu, został
zatrzymany. Przesłuchano go w sprawie
(15:20):
morderstwa elleny i megan oraz usiłowanie morderstwa
dziewczynki. Nie przyznał się, ale nie miał
alibi, nie pamiętał, co robił tamtego dnia.
Policjanci dotarli do informacji, że 9 lipca 1996 roku
pojechał do miasta oddalonego o 70 km od miejsca odnalezienia
(15:41):
zwłok. O godzinie 12:21 robił zakupy w
tamtejszym sklepie. Potwierdzał to paragon.
Mimo to śledczy doszli do wniosku, że mógł bez problemu
pokonać tę trasę i przyjechać dowioski.
Miał samochód. Co ciekawe, był biały, nie
beżowy, jak twierdzili świadkowie, lecz istniało
(16:01):
prawdopodobieństwo, że być może pomylili się co do odcienia.
Prokurator początkowo nie postawił mu zarzutów związanych
z tymi czynami, chciał go jednakzatrzymać w areszcie.
Oskarżył więc o szereg włamań, za którymi rzeczywiście stał.
Michael od lat zmagał się z uzależnieniem od alkoholu i
psychoaktywnych substancji. Zdaniem śledczych mógł kogoś
(16:25):
zabić i potem tego nie pamiętać.Urodził się i wychował niedaleko
Londynu. W dzieciństwie padł ofiarą
przemocy fizycznej i psychicznej.
Ojciec źle go traktował. Ciągle powtarzał, że Michael nie
jest jego biologicznym synem. Prawdziwym tatą chłopaka miał
być były partner matki. Ten jednak też nie przyznawał
(16:45):
się do ojcostwa, przez co chłopak dorastał w poczuciu
odrzucenia. Gdy miał kilka lat, został dość
dotkliwie pobity. Do sytuacji doszło w domu, ale w
źródłach brakuje informacji. Kto dokładnie za tym stał?
Wiadomo, że sprawca użył młotka.Przemoc domowa ujrzała pewnego
dnia światło dzienne. Chłopak trafił do domu dziecka,
(17:07):
lecz tam też nie zaznał szczęścia i spokoju.
W dalszym ciągu był bity, nie miał żadnego wsparcia, nikogo z
kim mógłby o tym porozmawiać. Wkrótce zaczęły się jego
problemy z emocjami. Nie potrafił ich stłumić ani
wyrazić w adekwatny sposób, często reagował agresją i
złością. Na porządku dziennym stały się
(17:28):
jego wybuchy. W jednej chwili potrafił się
uśmiechać, by w ułamku sekundy kogoś uderzyć.
Gdy miał zaledwie 9 lat, po raz pierwszy spróbował nielegalnych
substancji. Tak zaczęła się jego historia z
(17:48):
uzależnieniem. Poza życiu tych substancji czuł
się nieco lepiej. Wszelkie problemy schodziło na
dalszy Plan, ale było to tylko krótka ulga.
Dlatego tak chętnie i często do tego wracał, by móc pozwolić
sobie na kosztowny nałóg. Potrzebował pieniędzy dużo
pieniędzy. Dlatego wkroczył na ścieżkę
przestępstw, włamywał się do domów i sklepów, kradł gotówkę i
(18:12):
inne kosztowności. Pierwszy raz został złapany
przez policję. W 1972 roku.
Miał wtedy 12 lat. Z biegiem czasu jego
przestępstwa stały się bardziej zuchwały i przepełnione
przemocą, nie tylko kradł, ale również dokonywał napaści.
Nie zawsze chodziło o cele finansowe.
Bywało tak, że ktoś go po prosturozzłościł.
(18:35):
W okresie nastoletnim stanął przed sądem dla nieletnich 11
razy za włamanie z kradzieżą. W 1978 roku dopuścił się szeregu
czynów zabronionych, między innymi podpalenia. 3 lata
później zaatakował nieznajomego mężczyznę i go okradł.
Gdy opuścił dom dziecka, był uzależniony od chętny w dorosłym
(18:59):
życiu. Znęcał się nad swoimi
partnerkami. Jedna z nich nawet oskarżyła go
o przemoc domową, ale później wycofała doniesienie.
Nie chciała zeznawać przeciwko niemu w sądzie, a prokurator
uważał, że kobieta za bardzo bała się swojego oprawcy.
W osiemdziesiątym trzecim roku pokłócił się ze znajomym.
Zdenerwował się, bo tamten kopnął jego drzwi.
(19:21):
Gdy kolega zasnął, Michael postanowił się zemścić.
Rzucił się na niego z nożem, zadał mu kilka ciosów w klatkę
piersiową. Mężczyzna doznał poważnego urazu
płuca, ale cudem przeżył, gdy sprawca został zatrzymany przez
policję. Zaatakował jednego z
funkcjonariuszy. Chciał wydłubać mu oko.
Na szczęście mu się nie udało. Stróże prawa podejrzewali, że
(19:44):
Michael zamordował innego mundurowego kilka lat wcześniej,
w 1976 roku. Miejscowy policjant został
zadźgany nożem w parku zabójcy. Nie namierzono, brakowało
bezpośrednich dowodów, że stał za tym Michael.
W okresie 17 miesięcy przed zabójstwem matki i jej córki
(20:07):
bardzo często korzystał on z fachowej pomocy przynajmniej 20
razy odwiedził centra pomocy osobom uzależnionym 18 razy
trafił do szpitala psychiatrycznego lub odwiedził
miejscową przychodnię w celu konsultacji z psychiatrą 19 razy
widział się ze swoim kuratorem. Na krótko przed 9 lipca 96 roku
(20:30):
również znalazł się na oddziale w trakcie leczenia na
przestrzeni lat często zwierzał się ze swoich mrocznych
fantazji. Przyznawał, że myśli o odebraniu
komuś życia. Zdarzało się, że tymi
wymarzonymi ofiarami były dzieci.
Raz nawet opowiedział, że chętnie pozbawiłby je głów.
Lekarz, który skontaktował się zpolicją, kilkukrotnie rozmawiał
(20:53):
z nim na temat tych przerażających myśli.
Michael przedstawił je w graficzny sposób po obejrzeniu
krainy Watch. Psychiatra nie mógł pozbyć się
przeczucia, że to jego pacjent stał za tym wszystkim panowało
ogólne przekonanie, że sprawca będzie próbował namierzyć jose
tylko po to, by skończyć to, co kiedyś zaczął Wielkiej Brytanii.
(21:13):
Lekarze są zwolnieni z zachowania tajemnicy zawodowej w
przypadku, gdy komuś grozi niebezpieczeństwo.
Zwłaszcza dzieciom lekarz oczywiście nie miał
stuprocentowej pewności, ale wolał dmuchać na zimne.
Według niego Michael pasował do portretu psychologicznego.
Sprawcy sam kiedyś w dzieciństwie został pobity
młotkiem. Ponadto na krótko przed 9 lipca
(21:36):
96 roku dokonał w kęt kilku włamań.
Kradzieży grasował więc w okolicy.
Podejrzany wkrótce stał się oskarżony.
Zarzuty usłyszał w październiku 97 roku.
Ta sprawa spotkała się z ogromnym zainteresowaniem
mediów. Matka i córka straciły życie w
(21:57):
brutalny sposób. Druga dziewczynka ledwo
przeżyła, doznała poważnych obrażeń.
Lekarze nie byli pewni, czy kiedykolwiek wróci do pełni
zdrowia. Na ławie oskarżonych miał stanąć
recydywista, człowiek, którego psychiatrzy i stróże prawa
uważali za niebezpiecznego i przerażającego.
Dziennikarze próbowali porozmawiać z jego rodziną, ale
(22:19):
oni nie chcieli się na to zgodzić.
Natomiast od znajomych mężczyznydowiedzieli się różnych
ciekawych rzeczy. Ale Artykuły na ten temat mogły
się okazać dopiero po procesie. Chodziło o to, aby w żaden
sposób nie wpłynąć na decyzję ławy przysięgłych.
Dopiero w początkowej fazie procesu ujawniono w prasie i
telewizji wizerunek Michaela. Był to pewnego rodzaju moment
(22:41):
przełomowy. Dotychczas panowało przekonanie
wśród opinii publicznej, że policja złapała właściwego
człowieka. W końcu sam jego życiorys mówił
wiele nikt nie brał pod uwagę, że mogłoby dojść do pomyłki.
Lecz w końcu widząc zdjęcie stone'a, wśród niektórych
pojawiło się zwątpienie. Ich zdaniem ten człowiek nie
przypominał podejrzanego z portretu pamięciowego.
(23:04):
Obaj byli bladzi, mieli krótkie włosy, ale Michael nie był rudy,
nie zgadzały się również rysy twarzy.
W toku procesu wyszło na jaw, żejosey uczestniczyła w okazaniu
podejrzanego. Stało się to na krótko przed
postawieniem zarzutów. Widząc fotografie Michaela nie
rozpoznała go jako zabójcy. Ten fakt został wówczas
(23:25):
przemilczany. Dowiedzieliśmy się o tym dopiero
kilka miesięcy później, inni z kolei zwracali uwagę na inny
aspekt tej historii. Dziewczynka doznała poważnego
urazu mózgu, padła ofiarą traumy, miała zaledwie 9 lat.
Te wszystkie czynniki mogły miećwpływ na jej zeznania.
Wysoce prawdopodobne, że nie zapamiętała szczegółów wyglądu
(23:49):
oprawcy. Liczyliśmy się z tym od samego
początku. Mimo to pojawiło się więcej
wątpliwości. Ludzie zastanawiali się, jakie
konkretnie dowody zgromadzono przeciwko niemu obstawiano czy
obciążające okazały się próbki dna?
Ostatecznie wyszło na jaw, że całe zgromadzony materiał był
dość skąpy, nie za bardzo nadawał się do badań.
(24:11):
Na jego podstawie nie dało się zbyt wiele powiedzieć.
Porównanie z DNA Michaela nie potwierdziło sprawstwa.
Krwawy odcisk palca na pudełku śniadaniowym mógł należeć do
jednej z ofiar, obciążające byłyzeznania znajomych oskarżonego.
Twierdzili, że 10 lipca, czyli dzień po zbrodni, zachowywał się
dziwnie i nieswojo. Ponadto na jego ubraniach i we
(24:35):
wnętrzu samochodu dostrzegli ślady zaschniętej krwi.
Wspomniane części garderoby nigdy nie zostały przebadane.
Michael je spalił. Sam o tym opowiedział, ale nie
potrafił wyjaśnić, dlaczego. Krótko po zbrodni, Michael
(24:58):
odwiedził swojego kolegę. Mark przebywał wówczas w
więzieniu. Podczas tej wizyty mężczyzna
zwierzył mu się, że trafił na krótko do szpitala.
Że stało się to w wyniku urazu do znanego podczas dokonywania
przestępstwa. Nagle zapytał swojego kolegę,
czy ten zabiłby 2 lub 3 osoby, które były świadkiem zbrodni,
(25:20):
której wcześniej dokonał. Nawet jeśli w przypadku złapania
czekałoby na niego długoletnie więzienie, tak się składało, że
znajomy, którego o to pytał, odsiadywał karę dożywotniego
pozbawienia wolności za odebranie komuś życia.
Mimo to pytanie zaskoczyło skazanego zabójcę nie udzielił
na nie odpowiedzi. Tak przynajmniej zeznał przed
(25:42):
sądem. Na sali sądowej zeznania złożyło
2 mężczyzn, którzy przebywali w tym samym areszcie śledczym, co
w tym czasie? Michael stwierdzili, że
oskarżony przyznał się do zbrodni.
Niejaki bary powiedział, że pewnego razu pokłócił się z
michaelem. Wtedy w złości wykrzyczał
następujące słowa, popełniłem błąd z nią, nie popełnię go
(26:05):
ponownie z tobą. Zdaniem świadka chodziło o jose
błędem miało być odejście z miejsca zbrodni, nie upewniając
się, czy ona nie żyje. Jednak najważniejszym świadkiem
prokuratury okazał się damię Daily nie przebywał w jednej
celi z michaelem, ale w sąsiadującej, ale i tak
doskonale słyszał go dziękiróże wentylacyjnej.
(26:27):
Zyskał sympatię oskarżonego, gdystanął w jego obronie.
Pozostali osadzeni zaczęli wypytywać o zabójstwo lin i
megan wrzasnął, by dali mu spokój, że pewnie jest niewinny.
Po kilku minutach Michael w ramach wdzięczności odezwał się
do niego. Wykorzystał wspomnianą wcześniej
rurę wentylacyjną. Powiedział, że to jakaś ona go
(26:48):
wskazała i że to przez nią znalazł się w areszcie.
Damian nie miał ochoty wysłuchiwać reszty historii.
Tym razem to jem. Okazał się zamknąć, ale ta
sprawa nie dawała mu spokoju. Kim była ta ona?
Świadek? Później uznał, że chodziło o
josey i o okazanie. Prawda była jednak taka, że
dziewczynka go nie rozpoznała. Michael wtedy tego nie wiedział.
(27:13):
Więzień, z którym dzielił cele, miał gazetę dejmien.
Poprosił o nią na chwilę przewertował kartki, aż w końcu
natrafił na artykuł o zabójstwie.
Kilku minutach oskarżony znowu zaczął mówić, opowiedział ze
szczegółami, co takiego zrobił. Użył ręczników do ich związania.
Materiał przesiąknął krwią. Pies szczekał, zachowywał się
(27:36):
głośniej niż jego właścicielki. Jedna z dziewczynek się nie
słuchała, próbowała uciec, ale on ją złapał.
Dotykał je przez ubrania. Świadek przekonywał, że właśnie
takie słowa usłyszał z ust oskarżonego.
To właśnie te zeznania okazały się kluczowe.
Obrona zwróciła uwagę, że ten kolega z więzienia nie był
(27:59):
wiarygodnym światkiem. Sam przyznał, że często w swoim
życiu kłamał i oszukiwał. Mimo to ława przysięgłych
uznała, że powiedział prawdę. Werdykt brzmiał, Michael jest
winny wszystkich zarzucanych mu czynów.
Sąd skazał go na dożywotnie pozbawienie wolności.
Krótko później stało się coś, czego nikt się nie spodziewał
(28:20):
przyznał się do kłamstwa. Nigdy nie wspomniał nic o
zbrodni. Świadek wszystko wymyślił.
Wyszło też na jaw, że mark został opłacony przez the sun.
Redaktor naczelny gazety odniósłsię do sprawy.
Powiedział, że mężczyzna faktycznie otrzymał pieniądze,
ale nikt nie namawiał go do złożenia fałszywych zeznań.
(28:40):
Była to zwykła opłata za udzielenie wywiadu.
Sąd apelacyjny nakazał ponowne rozpatrzenie sprawy bary i mark
nie byli świadkami podczas drugiego procesu, natomiast
daimien tak. W dalszym ciągu obstawiał przez
swoje wersji Michael po raz drugi został uznany za winnego w
2003 roku. Jeden z adwokatów Michaela
(29:01):
otrzymał niespodziewany telefon.Pewien mężczyzna twierdził, że
niedawno opuścił zakład Karny, że jego kolegom z jednej celi
był dejmien. Opowiedział, że ten człowiek
przyznał się do złożenia fałszywych zeznań przeciwko
michaelowi. Niektórzy zastanawiali się, jaki
mógł mieć cel we wrobieniu współosadzonego w okrutne zbrodnie.
(29:23):
Dziennikarze dotarli do zaskakujących informacji, gdy
mężczyzna znalazł się wówczas zakratkami, ciążyły na nim poważne
zarzuty, podpalenie i rozwój. Jakiś czas później zostały one
wycofane. Wtedy pojawiła się teoria, że
stało się to dzięki jego współpracy z prokuraturą.
Czy w ten sposób faktycznie uniknął kary?
(29:45):
Wiele osób zadawało sobie to pytanie.
Nie zostało to nigdy oficjalnie potwierdzone Daily i tak
ponownie trafił za kratki. Został skazany za nowe
przestępstwa. Wyszło również na jaw, że od
dawna zmagał się z uzależnieniemod psychoaktywnych substancji.
Informator potwierdził teorię, która krążyła w mediach dejmien
(30:06):
podobną mu powiedział, że skłamał dla samego siebie.
Uzyskał z tego pewną korzyść, jaką konkretnie tego już nie
sprecyzował. Lecz drugi osadzony nie musiał
długo się zastanawiać, aby pojąćo co chodziło.
Obrońca miał nadzieję, że to zeznanie ostatecznie zburzy
wiarygodność świadka, ale tak się nie stało.
W opinii sądu Apelacyjnego to nic nie zmieniało.
(30:29):
Michael dokonał zabójstwa i skrzywdził dziewczynkę.
Wyglądało na to, że nic więcej już nie można zrobić.
Nie pomogło wycofanie zeznań jednego z kluczowych świadków.
Podczas pierwszego procesu nie pomogły słowa informatora, czy
nawet fakt, że na miejscu zbrodni nie odnaleziono DNA
skazanego. Jego zespół obrończy nie
(30:49):
wiedział co dalej. Mijały lata, w październiku 2017
roku ten sam adwokat, który wcześniej odebrał tajemniczy
telefon, tym razem otrzymał list.
Nadawcą był kolejny osadzony w trakcie odsiadki.
Poznał tam seryjnego zabójcę, które odsiadywał wyrok za kilka
zbrodni, ale śledczy wierzyli, że tak naprawdę zabił o wiele
(31:12):
więcej osób. Autor listu napisał, że ten
człowiek. Przyznał mu się do zamordowania
lin i megan uważał, że policjanci powinni mu się
przyjrzeć. Zwłaszcza ze względu na jego
modus operandi, zachodził swoje ofiary od tyłu, uderzał je
młotkiem w głowę, po czym uciekał 19 sierpnia 2004 roku
(31:35):
przechodnie trafili na nieprzytomną jasnowłosą
dziewczynę spokojnej części Londynu, gdy przewieziono ją do
szpitala, rozpoczęła się gorączkowa.
Walka o jej życie niestety nie przeżyła.
Doznała poważnych obrażeń mózgu.Ktoś z całej siły uderzył ją w
głowę. Zdaniem specjalistę sprawca użył
(31:55):
w tym celu młotka. Ofiara nazywała się ameli della
grange, dwudziestodwulatka pochodziła z Francji.
Policjanci ustalili, że w dniu ataku odwiedziła bar, wypiła
trochę alkoholu, po czym miała wrócić do mieszkania.
Dzięki kamerom monitoringu koledzy z Londynu ustalili, że
wsiadła do autobusu miejskiego. Po kilku przystankach wysiadła
(32:19):
inne nagranie przedstawiało białego vana, który zaparkował w
pobliżu miejsca zbrodni. Pojazd po chwili odjechał.
Śledczy przeczuwali, że za kierownicą siedział zabójca.
Przejrzeli wszelkie możliwe materiały z kamer, znaleźli
kilka innych przedstawiających ten samochód.
Na każdym Kierowca pozostał niewidoczny, ale udało się
(32:42):
ustalić część pokonanej trasy wiedzieli, w jakiej okolicy
prawdopodobnie mieszkał. Mieli też inną ważną informację,
konkretną markę pojazdu. Niestety tablica rejestracyjna
na nagraniach była dość niewyraźna.
Jakiś czas później na komisariatzgłosiła się kobieta.
Twierdziła, że chyba wie, kto mógł zabić ameli w telewizji
(33:05):
widziała materiał poświęcony tejsprawie.
Jej uwagę zwróciły 2 detale, ofiara została zaatakowana
młotkiem i potencjalny sprawca jeździł białym vanem.
Doszło do wniosku, że stał za tym jej dawny życiowy partner.
Liwa i belfield podobno nienawidził kobiet, zwłaszcza
(33:29):
blondynek. Były one przeciwieństwem jego
rodzicielki. Miała długie czarne włosy,
urodził się i wychował w aelth. Gdy miał 8 lat, stracił ojca,
wychowywała go nadopiekuńcza, obsesyjna matka, aż do momentu
jego dorosłości ściśle go kontrolowała.
Nie chciałaby kiedykolwiek ją opuścił.
(33:51):
Uważała go za anioła, gdy ktoś skarżył się na zachowanie syna,
ona nie przyjmowała tego do wiadomości.
Wszystko uchodziło mu płazem w wieku 13 lat został oskarżony o
włamanie. To był początek jego
kryminalnejścieżki otrzymał kilka wyroków, między innymi za
napaści i kradzieże. To typ uwodziciela spotykał się
(34:14):
z wieloma kobietami, czasem nawet jednocześnie doczekał się
aż 11 orga dzieci. Wszystkimi partnerkami
manipulował, kontrolował je, sprawił, że przestały mieć
własne zdanie. Musiały postępować tak, jak on
tego zapragnął. Zachowywał się tak, jak niegdyś
jego matka wobec niego. Wiele z tych kobiet bił i
(34:36):
wykorzystywał, uzależnił je od siebie do tego stopnia, że bały
się od niego odejść, ale niektóre po latach odważyły się
uwolnić. Na przykład była dziewczyna,
która doniosła na niego na policję.
Jej zeznania okazało się kluczowe przy złapaniu sprawcy
zabójstwa ameli londyńscy. Policjanci szybko powiązali go z
(34:56):
innymi sprawami dziewiętnastoletnia marsza
otrzymała kilka ciosów młotkiem w głowę.
Zmarła 2 dni później w szpitalu.Do ataku doszło w lutym 2003
roku. Na obrzeżach Londynu blisko jej
domu, osiemnastoletnia kate została dwukrotnie potrącona
przez samochód. Zapamiętała rysopis sprawd.
(35:16):
Podała go później policjantom. Ci ustalili, że taki pojazd
należał do bellfielda. Zgadzały się nawet
najdrobniejsze szczegóły, jak uszkodzone lusterko.
W 2011 roku został skazany za teprzestępstwa.
Śledczy uważali, że skrzywdził więcej osób od lat próbowano go
powiązać z jednym z najgłośniejszych śledztw
(35:39):
Wielkiej Brytanii. W marcu 2002 roku zaginęła
trzynastoletnia mieszkanka miasteczka walton on Times mili
dowher. Jej zwłoki zostały odnalezione
pół roku później w lesie, kilkanaście kilometrów dalej
ciało było w zaawansowanym stadium rozkładu, nie dało się
więc ustalić przyczyny zgonu, jednak na podstawie
(36:00):
zgromadzonych dowodów pojawiła się teoria, że zabić mógł ją
liwaj. Dziewczynka ostatni raz była
widziana w pobliżu dworca kolejowego.
On mieszkał niedaleko. Ponadto często atakował osoby
korzystające z komunikacji miejskiej.
Niedaleko dworca znajdował się przystanek autobusowy.
Mógł na przykład tam polować na kolejną swoją ofiarę.
(36:25):
Liwej belfield przyznał się do zabicia i wykorzystania
trzynastolatki w 2016 roku, jednak jakiś czas później
wycofał się z tych słów. Mimo wszystko jest uznawane za
właściwego sprawcę, niechętnie mówił o zbrodniach, w których
były dowody jego winy. Gdy już zabierał głos, zdarzało
mu się kłamać. Policjanci i psycholodzy
(36:46):
uważali, że lubił być w centrum uwagi wodzenie policji za nos
daje mu satysfakcję. Pod koniec 2017 roku adwokaci
Michaela złożyli mu wizytę. Zapytali o śmierć lin i jej
córki. Udzielił zaskakująco dokładnych
informacji. Zdaniem prawników nie mógł
dowiedzieć się o niektórych kwestiach z mediów.
(37:07):
Skoro o nich wiedział, musiał być tam na miejscu zbrodni.
Obrońcy chcieliby zeznał to wszystko przed sądem.
Zgodził się na to, ale postawił jeden warunek.
Jego powiązanie nie może póki cowyciec do prasy.
Ktoś jednak nie trzymał języka za zębami.
Sprawa dotarła do brytyjskich tabloidów, które uczyniły z
niego temat na pierwszą stronę, w wyniku czego seryjny zabójca
(37:31):
postanowił wycofać się z umowy. Jakiś czas później napisał list,
w którym przyznał, że zaatakowałlin megan i josephie.
Nie wiemy, co konkretnie znalazło się w tym wyznaniu.
Według dostępnych źródeł podał tam detale, takie jak informacje
na temat ubioru ofiar oraz to, wjakiej kolejności je zaatakował
(37:51):
oraz w jaki sposób. Obrońcy Michaela powtarzają, że
tylko sprawca mógł to wiedzieć, choć wiele szczegółów
przedostało się do prasy. To nie byłby w stanie napisać
tego listu na podstawie medialnych doniesień śledczy
sądzą inaczej. Zauważają, że wielokrotnie nie
był wobec nich szczery. Na przykład przyznał się do
(38:11):
innego zaginięcia z dziewięćdziesiątego dziewiątego
roku. Przez kilka tygodni karmił ich
kłamstwami. Dał rodzinie ofiary nadzieję, że
po latach w końcu będą mogli dokonać pochówku.
Ostatecznie okazało się, że wszystko zmyślił.
Nie miał nic wspólnego z tym śledztwem.
Potraktował to jak zabawę. Dlatego wielu policjantów jest
(38:31):
zdania, że to kolejna zagrywka, że nigdy nie spotkał na swojej
drodze rasel ów zbrodnią belfield da poświęcono jeden z
odcinków programu telewizyjnego fejkin it.
Można go obejrzeć na HBO Max. To właśnie w nim doświadczona
profillerka stwierdziła, że przyznawanie się do przestępstw
ma dla niego ogromne znaczenie. Bellfield odsiaduje wyrok
(38:54):
dożywocia. Bez możliwości wyjścia na
warunkowe zwolnienie. Resztę swoich dni spędzi za
kratkami i już nigdy nie będzie mieć możliwości odebrania życia
kobietom, ale w dalszym ciągu o tym fantazjuje.
Nie może przestać myśleć, dlatego przypisuje sobie czyny,
których nie dokonał. Jest to przedłużenie jego
(39:15):
mrocznych fantazji. Wyobrażanie sobie, że to on tego
dokonał. Jego była dziewczyna ta, która
wcześniej na niego doniosła, zeznała, że dzień 9 lipca 96
roku w całości spędził z nią. Ponoć zapamiętała tę datę bardzo
dobrze, bo wtedy obchodziła dwudzieste piąte urodziny.
(39:39):
Nie wszyscy wierzą w to alibi, ale jak dotąd nikt go nie
podważył. Kto stoi za tą zbrodnią?
Michael czy livel belfield? A może ktoś zupełnie inny
pojawiają się głosy, że mężczyzna z portretu
pamięciowego sprawcy bardziej przypomina belfieda.
Faktycznie można dostrzec pewne podobieństwo, aczkolwiek seryjne
(40:00):
zabójca ma ciemne włosy. Świadek zapamiętała, że
człowiek, którego widziała w pobliżu miejsca odnalezienia
zwłok, był rudowłos. Śledczy nie zdecydowali się na
porównanie materiału DNA. Doszli do wniosku, że
zgromadzone próbki są zbyt skąpe, by uzyskać na ich
podstawie miarodajny wynik. Ich zdaniem byłaby to strata
czasu i pieniędzy. Pojawiają się głosy, że
(40:23):
zabójstwo lin i megan nie pasujedo schematu działania bellfielda
praktycznie każda jego ofiara miała jasne włosy.
Ex dziewczyna przyznała, że on nienawidził blondynek, matka i
jej córki były brunetkami. Rodzina Russell starała się
unikać tego tematu josey nigdy nie odniosło się do
(40:43):
potencjalnego sprawstwa bellfielda.
Z trudem poradziła sobie z doznaną traumą i licznymi
powikłaniami spowodowanymi napaścią.
Dzięki długotrwałemu leczeniu wróciła do zdrowia.
Była to długa droga. W wywiadzie z 2012 roku
przyznała, że jeszcze na studiach miała problemy z
czytaniem i pisaniem. Kilka lat temu wyszła za mąż,
(41:06):
kiedyś była pewna, że w tym najpiękniejszym dniu będę
towarzyszyć jej mama i siostra, dziś pozostałe po nich jedynie
fotografie i wspomnienia. Jose miała zaledwie 9 lat, gdy
lin zginęła, ale zapamiętała jejmiłość do roślin i sztuki.
Dziś jest artystką tekstylną na pełen etat, tworzone przez nią
(41:28):
dzieła często nawiązują do Północnej Walii, w której
obecnie mieszka. To miejsce było również domem
russelów. Przed przeprowadzką do kęt
kobieta nigdy nie wróciła do chillin i nie zamierza tego
robić. Dla jednych jest to idylliczna
wieś dla niej miejscowość wyjętaz najgorszego koszmaru.
(41:52):
Źródła wykorzystane do stworzenia odcinka programy
dokumentalne, the russel murders, huculd, lin and megan
dostępny na platformie showtime cry Watch u k produkcji stacji
bbc oraz serial killer serial layer Louis beatfield a faking
it Special dostępny na platformie HBO Max transkrypcja
zeznań damiena day'a opublikowana na stronie Michael
(42:15):
Stone artykuł, colian satona podtytułem hałai nail the evil eyed
cicho passild milly doughler. Opublikowane 5 stycznia 2019
roku na portalu Daily Mail inne artykuły z takich portali
informacyjnych jak Guardian, standard crimman investigation.