گفتگوی سیاوش صوفی نژاد با پیام قربانی، کارگردان

پيام قربانی هنرمندی جسور و ساختارشکن است که خلاقیتش را در پسِ عبور از ترس می يابد

ترس از پذیرفته نشدن ترس از قضاوت شدن ترس از بازخورد های منفی .. ترس هایی هستند که همه ما با آنها روبرو هستیم ولی او‌ به شکلی هوشمندانه این بازخورد های منفی را به پتانسیلی برای درگیر کردن مخاطب با آثارش تبدیل می کند .

باورها توسط خانواده ،مدرسه و جامعه شکل میگیرند با تمام دلبستگی و احساس تعلقی که به باورهايمان داریم باید بدانیم همیشه همه آنها برایمان بهترین انتخاب نیستند. باید بپذیریم شرایط ما خوب یا بد نتیجه باورهایمان است و اگر مایل به رشد هستیم گاهی باید از باورهایمان دست بشوییم و‌جور دیگری ببینیم .. موفقیت ِ یک هنرمند همین است که چشم و‌گوش مخاطبينش را به زوایای جديدی باز کند .

پیام قربانی هنرمندی تجربه گر است که فرصتِ زندگی کردن را از خود نمیگیرد و با اشتیاق هر آنچه که دوست دارد را با گلچین گرایی به آثارش اضافه میکند نگاهی به زندگیش از جنبه ای دیگر نیز الهامبخش است او در خانواده ، برای دنبال کردن هنر و پیدا کردن منِ واقعی اش مجبور به جنگیدن بوده و اینطور نبوده است که راه همیشه برایش هموار بوده باشد تا بتواند وارد رشته مورد علاقه اش بشود. کار کردن، یاد گرفتن ‌و خلق‌ِاثر شعارِاوست پس بی اعتنا به روند طولانی و پیچیده ای که در محیط های آموزشی تعریف شده بخش عمده ای از آموخته هایش را خودآموز یافته است . شاید این تلاش برای استقلال فکری و مالی تمرین خوبی برای امروزش شده که می تواند در دو جنبه تجاری و هنری همزمان موفق باشد، موضوع مهمي كه بسياری از هنرمندان همواره با آن درگیرند. کوتاه نیامدن از ایده ها و استفاده کردنِ بهینه از امکانات برای رسیدنِ حد اکثر ممکن در اجرا شاید کلیدِ موفقیت اوست اما برای شما که این متن را میخوانید و برای عملی کردن ایده هایتان به کمک نیاز دارید پیشنهاد میکنم یک بار فقط از تمام داشته هایتان استفاده کنید ، از سودتان بگذرید ،بیش از حدِ توان کار کنید ولی ایده تان را به هر شکل ممکن به بهترین نحو عملی کنید پس از آن افرادی از جنس خودتان و‌علاقمند به طرز فکرتان را خواهید یافت که سرمایه شما برای عملی کردن بقیه ایده هایتان هستند اما تا زمانی که خودِ حقیقی تان را در شکوهِ کاملش ابراز نکرده اید در چرخه معیوب آرزوهای دست نیافتنی خواهید ماند.