#326 Jak perfekcjonizm hamuje Twój rozwój? Odpuszczanie dla liderów w 3 zasadach.

👉 ⁠⁠https://formeds.pl/greg⁠⁠ Formeds – Odbierz 20% rabatu na suplementy formeds z kodem GREG20. Popraw swoją wydajność, formę i samopoczucie z pomocą wysokiej klasy polskich produktów ze 100% czystym składem, optymalnymi dawkami składników aktywnych i jakości potwierdzonej przez niezależne laboratoria.

👉 ⁠⁠https://albrechtpartners.com/mentoring-strategiczny/ ⁠⁠Albrecht&Partners – zespół z ponad 20-letnim praktycznym doświadczeniem w strategii, przywództwie i coachingu.

===============================Jak odpuścić, żeby wygrać?Perfekcjonizm. Czy to Twój sprzymierzeniec, czy cichy wróg, który blokuje rozwój firmy i wypala Ciebie oraz Twój zespół? W tym odcinku obalamy mity i pokazujemy, dlaczego dążenie do doskonałości w każdym aspekcie jest najszybszą drogą do porażki.

Dowiesz się, jak świadomie przejść od perfekcjonizmu do pragmatyzmu, aby zacząć osiągać więcej, a stresować się mniej. Zobaczysz, że mądre odpuszczanie to nie rezygnacja, ale kluczowa strategia w zarządzaniu, która uwalnia Twój potencjał i pozwala wejść na wyższy poziom.

W tym odcinku odkryjesz:

• Negatywny wpływ perfekcjonizmu na motywację i samodzielność zespołu.

• Jakie są trzy proste metody na walidowanie swoich standardów i walkę z prokrastynacją.

• Dlaczego próba spełnienia wszystkich oczekiwań i bycia idealnym w każdej roli może skończyć się wypaleniem.

• W jaki sposób uwolnić Twój czas na strategiczne myślenie, bez szkody dla wyników Twojej firmy.

Odkryj, jak przejąć kontrolę, odpuszczając kontrolę.

🎙️ Posłuchaj #325 odcinka Greg Albrecht Podcast: Jak perfekcjonizm hamuje Twój rozwój? Odpuszczanie dla liderów w 3 zasadach.===============================

00:00:00: Perfekcjonizm kontra przywództwo

00:01:06: Jak odpuszczać mądrze? Od perfekcjonizmu do pragmatyzmu. 

00:03:01: Pułapka perfekcjonizmu: Dlaczego Twój zespół się wycofuje? 

00:04:59: Szybciej, a nie idealnie –jak zarządzanie czasem może uwolnić Cię od pułapki perfekcjonizmu?

00:09:46: Zasada 80/20 w praktyce. Jak odpuścić to, co nieważne?

00:07:20: Perfekcjonista, lider, rodzic. Jak być wystarczająco dobrym we wszystkim?

00:09:46: Zasada 80/20 w praktyce. Jak odpuścić to, co nieważne?

00:12:25: Strategia lidera: Jak mądrze odpuszczać, by wygrywać? 

00:13:39: Odpuść, aby rosnąć. Finalne lekcje z walki z perfekcjonizmem.

#rozwójosobisty #lider #biznes #przywództwo #mindset #rozwój #produktywność #świadomeżycie  #perfekcjonizm

Informacje o podcaście:

Strona podcastu:

⁠https://albrechtpartners.com/gregalbrechtpodcast/⁠

Apple Podcasts:

⁠https://podcasts.apple.com/us/podcast/greg-albrecht-podcast/id1364621095⁠

Spotify:

⁠https://open.spotify.com/show/6mOUEu9iUycazH169w6btk?si=d5d31c6b85104f31⁠

Wszystkie odcinki podcastu:

⁠http://bit.ly/2SkXHKf⁠

Shorts:

⁠https://www.youtube.com/@GregAlbrechtPodcast/shorts

Episode Transcript

(00:00):
Jak przejść od perfekcjonizmu doprzywództwa z dystansem, czyli
mentalny model odpuszczania jakoprzedsiębiorca?
Już czujesz ciarki na plecach i mówisz?
No kurczę, gość powie mi coś, comoże spowodować zagrożenie dla
mojej firmy, bo przecież ten perfekcjonizm to, że dowozimy
wszystko w najlepszej możliwej jakości, to jest źródło naszego
sukcesu i bez tego świat legnie w gruzach i ten sposób myślenia

(00:25):
bardzo częsty pośród przedsiębiorców, często stanowi
jedno z największych ich. Czyli zamiast odpuszczać
niektóre tematy próbują wszystkocały czas trzymać w ręce i przez
to nie idą do przodu. Myślę, że wielu liderów
właścicieli firm mierzy się z podobnym wyzwaniem, jak mądrze
odpuszczać, ale nie odpuścić. Całkowicie partnerem podcastu

(00:47):
jest albrecht and Partners mentoring strategiczny wsparcie
w zarządzaniu i Executive coaching formeds producent
suplementów o stuprocentowo czystym składzie z kodem grek
20. Zamów z dwudziestoprocentowym
rabatem na formęs.pl. Jak mądrze odpuszczać, ale nie
odpuścić całkowicie możemy myśleć, że jak zaczniemy

(01:08):
odpuszczać, to będzie to się wiązało z odpuszczeniem naszych
ambicji z rezygnacją z tego, żeby zrobić coś wielkiego, z
obniżeniem standardów z robieniem czegoś byle jak i to
przekonanie, to myślenie o tym, że to może oznaczać gorszą
jakość. To będzie powodowało, że możemy
nie chcieć odpuszczać wcale. Dlatego chcę podkreślić, nie
mówimy tutaj zerojedynkowo, że. Byliśmy perfekcyjni, chcieliśmy

(01:32):
być perfekcyjni we wszystkim, a dzisiaj odpuszczamy.
I będziemy tylko spijać śmietankę z tego, co już żeśmy
wygenerowali do tej pory. To nie jest intencją tego
odcinka. Intencją jest to, żeby
podejmować dobre decyzje, a zatem być perfekcjonistą.
Być może tam, gdzie warto to zrobić.
W tym jednym procencie sytuacji,ale mieć luźniejsze podejście i

(01:53):
zbudować przestrzeń tam, gdzie ma to większy sens.
Dlatego chcecie zachęcić do przejścia od perfekcjonizmu do
pragmatyzmu, a zatem zamiast myśleć o tym, jak wszystko
mogłoby być zrobione doskonale. To zacząć się zastanawiać, które
elementy procesu działania firmyrzeczywiście muszą być na tip
top, a które wystarczy, żeby były zrobione po prostu

(02:16):
przyzwoicie, dobrze i to jest takie pragmatyczne podejście,
które jest zarówno uwalniające na poziomie psychicznym, ale też
uwalnia przepływ decyzji i przepływ działań w swojej
firmie. No bo jeżeli nie odpuszczasz,
jeżeli próbujesz wszystko kontrolować, to po pierwsze
dochodzi do blokad wzrostu, dlatego, że twoja przepustowość.

(02:37):
Szukanie doskonałości sprawia, że rzeczy są robione dużo
wolniej i może być moment, w którym jest tylko jakaś liczba
piłek, które mogą być w powietrzu.
Jeżeli każda z nich ma być obejrzana z każdej strony, to
nie będziesz mógł żonglować większą liczbą piłek.
W pewnym momencie krótko mówiąc,możesz skoncentrować swoją uwagę

(02:57):
na tych najważniejszych, a wszystkie inne oddawać.
Druga rzecz jest taka, że jeżeliten perfekcjonizm jest widoczny
w twoich zachowaniach i w interakcji z zespołem.
Spowodować bierność ludzi, dlatego, że nie widzą potencjału
do tego, żeby samodzielnie decydować, stają się akcesoriami
do twojego sposobu podejmowania decyzji, a ich praca może być

(03:18):
niedoceniana przez to, że ciąglejest podkręcana poprzeczkę.
Ludzie mogą w pewnym momencie przejść taki bierny tryb myśląc
sobie, skoro i tak wie, jak to udoskonalić, skoro i tak na
końcu weźmie tą odpowiedzialność, to może ja się
wycofam i nie będę już tutaj więcej zabierał fill miejsca,
czyli nie tylko. Ten perfekcjonizm może blokować
to, żeby rzeczy się działy, możetakże psuć nastawienie zespołu i

(03:39):
w ten sposób być naprawdę marnotrawstwem zasobów i
hamulcem wzrostu poprzez wpływanie na zachowania ludzi
wewnątrz organizacji. I teraz mnie przychodzi do głowy
mnóstwo takich sytuacji. Zdarzało mi się być bardzo
frustrującym i irytującym w kontekście poszukiwania
idealnego na przykład tytułu odcinka podcastu.

(04:00):
Dlaczego to jest paradoksalny temat?
Dlatego, że często jest tak, że mamy jakieś przekonanie, że my
wiemy, co to znaczy perfekcyjne rozwiązanie, ale rzeczywistość
mocno to weryfikuje. To jest pułapka myślenia.
Krótko mówiąc, ja sobie wyobrażam, że idealny tytuł tego
odcinka podcastu, który będzie najbardziej zachęcający dla
ludzi, będzie brzmiał x. Zespole ktoś uważa, że on będzie

(04:21):
brzmiał y, ale rzeczywistość, kiedy później odpalamy rozmaite
testy i porównujemy te tytuły, pokazuje, że czasem zupełnie nie
potrafimy wyczuć, który z tych tytułów jest tak naprawdę dobry,
a zatem trzeba mieć świadomość tych miejsc, gdzie ten wpływ i
ta opinia jest oparta o konkretne dane i one mogą mieć

(04:42):
przełożenie, czyli krótko mówiąc, wiem, że jeżeli
umieszczę w tytule liczbę, to prawdopodobnie więcej osób
kliknie. A kiedy to jest tylko
subiektywna opinia, która jest emanacją mojego ego i chęci
kontroli na zasadzie wydaje mi się, że to słowo będzie bardziej
pasowało i bardzo często perfekcjonizm nasz nie jest

(05:03):
obiektywnie umotywowany danymi, ale czasem jest pochodną działań
naszego ego i na to też bardzo warto zwrócić uwagę.
Krótko mówiąc, czy jeżeli coś blokuje, czy jeżeli szukam
lepszego rozwiązania, to jest tozwiązane z tym, że wydaje mi
się, że ja znam najlepszą możliwą odpowiedź, mogą być
takie obszary działania w firmie, w których to będzie.
Prawda mogą być takie, w którychto wcale nie będzie prawda.

(05:23):
Jeżeli masz dobrych ludzi, drugakwestia co z tego, że nawet ja
mogę coś wiedzieć, lepiej, jeżeli to nie ma takiego dużego
przełożenia na efekty. A zatem czym różni się
wystarczająco dobre rozwiązanie od tego perfekcyjnego?
Bardzo przydatne w tym podejściudo tego szukania wystarczająco
dobrego rozwiązania versus idealnego rozwiązania jest

(05:44):
wprowadzanie klarownych mierników i stawianie na szybkie
prototypowanie i testowanie. Rozwiązań zamiast próby robienia
czegoś idealnego mam prośbę zasubskrybuj teraz ten podcast,
a dzięki temu będziemy mogli dalej rozwijać ten kanał.
A zatem jak możemy okiełznać swój perfekcjonizm, żeby
sprowadzić go do rozwiązania wystarczająco dobrego, określić

(06:06):
minimalny, akceptowalny stan projektu, a czasem wymóc to na
sobie poprzez ustawienie konkretnego deadline'u, czyli
cokolwiek by się nie działo. Uruchamiamy ten temat wtedy i
wtedy dlatego, jeżeli masz obszar, w którym widzisz, że
twoim. Działania jest perfekcjonizm,
który przekłada się na albo wykluczanie ludzi z zespołu albo
prokrastynacji, albo to może powodować marnowanie Twojej

(06:29):
uwagi, bo zamiast położyć się i wyspać, to poświęcasz północy na
czymś, co może nie mieć wielkiego przełożenia ustaw
sobie bardzo twardy deadline i wtedy dla mnie metodą jest po
prostu zamknąć oczy i wysłać. Muszę przyznać, że ostatnio
miałem taką sytuację. Jestem poproszony o napisanie
artykułu do jednego magazynu i wiadomo, że mógłbym go poprawiać
w nieskończoność. W związku z tym powiedziałem
sobie, muszę wysłać Ten artykuł do godziny. 30, kiedy wychodzę

(06:53):
po dzieci do przedszkola i już nie ma szans, żebym wrócił do
tego, czyli nie daje sobie przestrzeni na to, że może
jeszcze usiądę wieczorem po kolacji do tego może jeszcze coś
jest twardy. Deadline wymusza to w takim
razie rezygnację i wysłanie tegow takiej jakości, w jakiej to
jest. Oczywiście znowu podaję przykład
jednego elementu działania, który też nie jest jakoś super

(07:13):
krytyczny. W ten sposób trzeba w mojej
ocenie ustawiać się, żeby robić to w sposób bardziej skuteczny.
Dlaczego też warto odpuszczać, poza?
Jak możemy wpływać na zespół? Tak samo ważne jest nasze własne
samopoczucie i zadbanie o to, żebyśmy nie kreowali na siebie
zbyt dużej presji, bo ten perfekcjonizm może być przyczyną

(07:35):
albo skutkiem jakichś naszych potrzeb, realizowania czegoś w
sposób doskonały, którymi próbujemy sobie coś udowodnić.
I teraz, wierząc w to, że będziemy doskonali, bo kiedyś
nam ktoś powiedział, że musimy mieć szóstkę na świadectwie.
Na przykład będziemy forsować się do tego i kreować
nieproporcjonalnie dużą presję psychiczną.
Który tego zupełnie nie wymagają.
Krótko mówiąc, jeżeli wysłanie czegoś dobrego na 90%, jeżeli

(07:59):
dostarczenie klientowi czegoś dobrego na 90% prototypowanie
przetestowanie wrzucenie tego jako próbę, czyli dostarczenie
produktu gotowego w 90 procentach do wąskiej grupy
klientów, żeby to sprawdzili, albo przekazanie zespołowi tego,
żeby podjęli decyzję, z którym wykonawcą będą coś realizować,
jeżeli spełnione są warunki brzegowe, a nie próba posiadania
opinii na temat każdego koloru. Na projekcie strony

(08:22):
internetowej, bo musimy to. Jak najlepiej, czyli odpuścimy w
tych punktach to też uwalniamy swoją psychikę, jest coś
takiego, że ta energia przejściaz tych 90% x 100% jakości może
być nieproporcjonalnie dużo, jeżeli chodzi o zaangażowanie
naszej energii, także psychicznej.
W związku z tym czasem może dobrze jest nauczyć się

(08:42):
odpuszczać, żeby też dać sobie tę wartość do tego, żeby nie
ciśnieniować się pod to, że muszę zrobić to to to to to i
dopiero wtedy będzie to dobrze wykonana robota.
Dopiero wtedy będę dobrym przedsiębiorcą.
Wtedy w pełni się w roli lidera,bo widzę bardzo często, że sami
wrzucamy sobie oczekiwania, przyjmujemy je a priori jako

(09:03):
złoty standard, a być może to jest złoty standard plus 30%.
Zachęcam do tego szczególnie osoby, które są ponadprzeciętnie
ambitne, aspirujące do osiąganiawielkich celów, które mają ten
rys perfekcjonistyczny, a na pewno są osoby, które słuchają
tego odcinka. Zachęcam do tego, żeby
zwalidować swoje standardy i zastanowić się nad tym, w

(09:23):
których. Miejscach ten standard musi być
tak wysoki, a w których nie, bo w rzeczywistym świecie
pogodzenie perfekcjonizmu, na przykład we wszystkich rolach
przedsiębiorcy, członka rodziny.W realizacji swojego hobby, na
przykład jakimś sporcie czy innym, czyli próba bycia idealna
na wszystkich polach się nie może zrealizować w rzeczywistym
świecie, albo jest to kupione naprzykład brakiem regeneracji

(09:45):
albo innymi problemami. Zachęcam do tego, żeby świadomie
spojrzeć, nastawiane sobie standardy.
W kontekście tego perfekcjonizmuzobaczyć, w których miejscach
warto robić na 90 100%, w których na 70 80, a z czego
warto w ogóle zrezygnować, bo jest wiele obszarów, czy takich
ćwiczeń, które możemy zastosowaćprzyglądając się?

(10:05):
Żeby zdecydować, czy on ma być dalej szlifowany czy nie i to są
takie modele myślenia, które mogą nam bardzo pomóc.
Pierwszym z nich jest zasada pareto, która mówi, że 20%
naszych działań ma 80% wpływu nawyniki, czyli krótko mówiąc
prawdopodobnie tylko 20% rzeczy,które robisz w pracy generują
80% wyniku. Rewizja tego, co zrobiłam, co

(10:26):
zrobiłem, jakie były rezultaty powoduje, że uczymy się wycinać
te rzeczy, które realnie nie mają znaczenia bez myślenia.
W ten sposób maksymalizując swoje myślenie na to, że.
Robić 100%, będziemy dążyć do tego, żeby robić bardzo dużo
rzeczy, z których wiele zupełnienie ma sensu.
W związku z tym zasada pareto prosta do zastosowania w
analizie rzeczy, którymi się zajmujemy i definicji tego, jak

(10:49):
dobrze mamy je zrobić. Drugi element to jest mapowanie,
czy coś jest w naszej kontroli, czy jest poza naszą kontrolą?
Jeżeli doskonalimy jakieś rozwiązanie, musimy mieć
świadomość, w jakim zakresie jakość, na przykład projektu,
który wypuścimy, przełoży się naostateczną decyzję naszego
klienta albo. Łączy się na ostateczny efekt,
bo czasem może być tak, że są rzeczy, które są zupełnie poza

(11:11):
naszą strefą wpływu na decyzję, czy na efekty.
Po drugiej stronie i trzeci element to jest przyjrzyjcie
uważnie temu, jak zarządzamy, czy jesteśmy osobami, które
pochodzą z rękami i naprawiają każde rozwiązanie, czy dajemy
ludziom przestrzeń do tego, czy świadomie w głowie mówimy o k.
Kaliber tej decyzji jest taki, że nieważne, co ta osoba zrobi,

(11:32):
mam zaufanie do tego, że zrobi to dobrze i wystarczająco dob.
Żeby to nie przyniosło żadnych katastrofalnych skutków, a wręcz
przeciwnie, może będzie to dużo lepsze niż moje, czyli jest
praca na tych 2 osiach? Po pierwsze trochę redukcja
swojego ego, zaufanie, wartość dowożoną.
Z drugiej strony po drugiej stronie zarządzanie ryzykiem,
czyli powiedzenie okej, jaki jest najgorszy możliwy

(11:53):
scenariusz, jeżeli osoba, która coś robi w naszym zespole, nie
zrobi tego idealnie i się zazwyczaj okazuje, że ten spokój
wewnętrzny oraz energia przekazana do tego, żeby ludzie
się sami. Uczyli rezygnacja z
perfekcjonizmu na rzecz odpuszczenia, przynosi dużo
większe rezultaty, jest jedyną drogą do tego, żeby tak zbudować
system pracy, żeby a nie generować na siebie presji

(12:15):
większej niż trzeba b. Dać ludziom przestrzeń tego,
żeby się rozwijali, żeby oni osiągali swoje cele i żeby w
jakiejś perspektywie firma lepiej działała bez nas, bo
długofalowe efekty odpuszczania są takie, że czujemy się lepiej.
Zespół lepiej funkcjonuje i w dodatku uczymy się coraz
skuteczniej wybierać. Te bitwy, które warto toczyć,

(12:37):
żeby wygrać daną wojnę, czyli żeby wygrać daną kampanię, bo w
pułapce perfekcjonizmu możemy też równo traktować błahe sprawy
z tymi, które są kluczowe. Jeżeli nie nauczymy się uwalniać
od błahych spraw i robić je, nawet zaryzykuję słowo, byle jak
mało ważne sprawy, możemy ich w ogóle nie robić, albo robicie
byle jak, a koncentrować naszą wagę i moce przerobowe na tym,

(13:00):
żeby szukać perfekcyjnego rozwiązania tam, gdzie to ma
gigantyczne przełożenie zgodne zzasadą.
Pareto no to wtedy dopiero stosując taką zasadę będziemy w
długim czasie mogli wygrywać budując organizacje bardziej
samodzielną, bardziej samodzielne zespoły, uwalniając
nasz czas na działanie bardziej strategiczne, kreatywne, a także
ucząc się tego, że może nasz wpływ jest mniejszy niż nam się

(13:23):
wydawało i w ten sposób szukać trochę więcej komfortu, ale też
trochę więcej przestrzeni na robienie rzeczy nowych,
innowacyjnych, rozwojowych. Zamiast szlifowania diamentu, bo
można czasem tak wyszlifować diament, że stracimy ileś
karatów z niego, a to nam się zupełnie nie opłaca.
Zatem z czym chcecie zostawić? Chcecie zostawić z myślą o tym,
że a warto wybrać, gdzie przyłożyć dźwignie swojego

(13:46):
perfekcjonizmu, bo to może być bardzo dobre narzędzie, ale
stosowane do wszystkiego może przynieść efekt totalnego
wypalenia. B jak cedować skutecznie na
innych i budować na sobie presjęczasu, żeby móc rezygnować z
perfekcjonizmu, czyli krótko mówiąc, jakie rzeczy możemy
przekazać na innych i zostawić im niezależność, żeby zbudować

(14:07):
silniejszy zespół, a z drugiej strony jak?
Wymóc na sobie odpuszczenie poprzez na przykład stawianie
sobie twardych deadline ów lub też ciągłą weryfikację, czy dana
rzecz mieści się w skali rzeczy,którymi powinniśmy się zajmować.
No i na koniec myślę to, co jestfilozoficzne w tym aspekcie,
czyli że odpuszczanie na bieżącow pewnych aspektach nie jest

(14:29):
jednoznaczne z odpuszczeniem, a wręcz przeciwnie.
Odpuszczanie perfekcjonizmowi jest drogą do tego, żeby właśnie
wchodzić na kolejny poziom zarządzania.
Kolejny poziom rozwoju biznesu itym.
Mem uczyć się patrzeć z jeszcze wyższego poziomu na nasz biznes
wznosić się jeszcze wyżej i rozwiązywać problemy adekwatne
do skali rozwoju naszej firmy w danym momencie, a nie takie,

(14:53):
które po prostu już dawno rozwiązaliśmy, bo są takie
problemy. Firmy, które już dawno powinny
być albo zignorowane, albo odłożone, albo zdelegowane, a
twoją rolą jest uciekanie od perfekcjonizmu, oddawanie i
wychodzenie na coraz wyższy poziom po to, żeby znajdować
jeszcze kolejne możliwości. A nie koncentrować się na tym,

(15:14):
żeby robić coś doskonale, bo rzecz doskonała, która nie ujrzy
światła dziennego, jest rzeczą, która nie istnieje, jest tylko
iluzją. Dlatego zachęcam do tego, żeby
testować, dowozić i nie szukać perfekcji.
Mam nadzieję, że to będzie dla ciebie nie tylko źródłem stresu,
rezygnacji z perfekcji, ale także pozytywnego uwolnienia

(15:34):
zbudowania nowej energii. Tego ci życzę, jeżeli spodobał
ci się ten odcinek zasubskrybuj,teraz ten podcast, powiedz o nim
znajomym, a jeżeli masz jakieś pytania?
Wagi swojej techniki. Napisz do mnie chętnie
przeczytam co masz na myśli, jakie masz pomysły na inne
tematy, odcinków wszystkiego dobrego do zobaczenia już za
tydzień. Partnerem podcastu jest albrecht

(15:55):
ten Partners mentoring, strategiczny wsparcie w
zarządzaniu i egzekutywy coaching.