XL | Oracle heeft het nog niet gebouwd & OpenAI kan het nog niet betalen

De beursrecords schieten tegenwoordig voorbij als kilometerpaaltjes langs de snelweg. En wat kan je ermee? Niks. Lekker meedansen als de muziek draait. De waarde van schrijfseltjes en woordjes de ether in blèren zit hem niet in het voorspellen van de volgende val, maar in het vastleggen van de wedstrijd. Dat is namelijk leuk. Anders waren er geen beursnerds.

Neem nou Cameron Crise van Bloomberg, die uw beursnerd vond vanwege de Monday Morning Meeting Mail van Corné van Zeijl. Cameron heeft een guitig conceptje. Hopes & dreams. Vrij vertaald: hoeveel je nu voor de bedrijven S&P 500 betaalt in boekwaarde plus verwachte winst voor de komende drie jaar, en hoeveel je daarvoor terugkrijgt. Maakt 'ie grafiekjes van die helaas niet te plakken zijn in podcastteksten.

Lang verhaal kort: inmiddels bestaat tweederde van wat je betaalt voor de S&P uit hopes & dreams, want dat deel krijg je niet terug in boekwaarde en verwachte winst. De boekwaarde die je nu al krijgt plus de cash die de bedrijven uitspuwen, rechtvaardigen samen de prijs die je nu betaalt dus niet. Slimmeriken zeggen dan dat verwachte winsten nep zijn. Maar het guitige is natuurlijk dat analisten en bedrijven die verwachtingen zelf neer hebben gezet. En dat degene die daar teveel voor betaalt dus nóg veel positiever is.

Crise gooide er een regressie tegenaan. Alle puntjes in de statistische wolk eindigen in negatief rendement wanneer je een S&P bestaande uit 2/3 hopes and dreams afzet tegenover de rendementen over drie jaar. Jááá... dan kan je er een lijntje doorheen trekken om een iets positiever gemiddelde tevoorschijn te toveren als je een échte statisticus bent... maar het helpt niet.

Oracle is een mooi voorbeeld van de hopes & dreams.

Vorige week was Larry Ellison even de rijkste man op aarde toen zijn Oracle (waarvan hij iets meer dan 40 procent bezit) de lucht in schoot. Het orderboek werd namelijk even extra gevuld met 330 miljard dollar aan opdrachten. Sorry: Remaining Performance Obligations. Een teken.

Oracle heeft namelijk een reputatie voor het missen van winstverwachtingen en het raken van orderboekverwachtingen. Wat zien we bij de kwartaalcijfers? Letterlijk nul winstgroei (CTRL+F op net income) en astronomische groei van het orderboek. Oracle geeft per jaar uit aan datacenters wat Microsoft per kwartaal spendeert. Maar er is wel besteld. Dus wat zien we bij de kwartaalcijfers op pagina 8? Dat tweederde van die bestellingen pas over minimaal drie jaar zullen veranderen in omzet, en een derde zelfs pas over vijf jaar:

Remaining performance obligations were $455.3 billion as of August 31, 2025, of which we expect to recognize approximately 10% as revenues over the next twelve months, 25% over the subsequent month 13 to month 36, 34% over the subsequent month 37 to month 60 and the remainder thereafter.

Dan naar de belangrijkste klant. OpenAI is nu volgens de laatste financieringsronde van maart 500 miljard dollar waard, want toen haalde het bedrijf 40 miljard uit de markt tegen die waardering. Kortom: Oracle heeft het nog niet gebouwd en OpenAI kan het nog niet betalen.

Ach, dan kunnen we lange discussies voeren over de waardestijgingen van OpenAI, de uitdagingen die Oracle de komende jaren op gaat lossen, de investeringen die er nog aan komen... maar dat er veel wordt beloofd dat nog geen werkelijkheid is, moge duidelijk zijn.

Wie positief doet, moet ook netjes de energievraag, de stroomnetten (ook in de VS een probleem) en de rest van de nare details invullen. Plus het feit dat afschrijven van GPU's, kosten van compute en andere zaken nog gaan evolueren. Bij Onder Curatoren hebben we het wel eens gehad over KPNQwest. Wee degene die erachter komt dat het glasvezel dat hij legt opeens zes keer zoveel dataverkeer aan kan als verwacht! Zo'n gebeurtenis zou de datacenters van Oracle in een wat ander daglicht plaatsen. Die van de rest ook trouwens.

Gelukkig is OpenAI zich zelf ook enigszins bewust van wat er gebeurt.

Beursnerd en Beursnerd XL 

I