Episode Transcript
Available transcripts are automatically generated. Complete accuracy is not guaranteed.
(00:00):
Hai welkom bij de mentor Max Podcast.
Leuk dat je luistert. Mijn naam is Max Willem slager,
Ik ben niet heel goed bij stem. Ik ben de afgelopen dagen ziek
geweest. Koorts, dikke keel en lamlendig
spierpijn langs de ruggengraat je kent het wel, dus Ik heb een
beetje bedrust gehouden en op debank gelegen.
(00:21):
En ja, Als je op de bank ligt dan ja, ga je een beetje lezen
en een beetje. Netflixen en.
Ik heb een programma gekeken over Kees Momma en daar wil ik
het met je over hebben. Kees mama is een man van
middelbare leeftijd, heeft autisme.
En heeft zijn hele leven bij zijn ouders gewoond.
(00:42):
Eerste in het ouderlijk huis en later in een chalet wat achter
het Huis van zijn ouders is neergezet.
En in het programma Kees vliegt uit op Videoland, Als ik me niet
vergis. Gaat het over dat hij
daadwerkelijk het ouderlijk huisverlaat en dus ook dat chalet en
(01:04):
in een andere woning gaat wonen.Wel op een steenworp afstand
alsnog van het ouderlijk huis. Het is een paar straten verderop
volgens mij. En het programma gaat er dus
over hoe hij zich daarop voorbereidt, hoe dat voor hem
is, hoe Het is om daar te wonen en waar die tegenaan loopt.
En wat ik zo fascinerend vind aan kees is.
(01:29):
Aan de ene kant zijn intelligentie die.
Hij praat super ABN. Hij praat heel deftig.
Hij kan ook heel goed expliciet maken als hem iets bevalt, dan
vindt hij iets helemaal geweldigof fantastisch.
Of het doet hem dan deugt. En, Als het hem niet bevalt, dan
(01:49):
zegt hij dat ook. En wat ik nou zo inspirerend
vind, is dat. Hij maakt zo duidelijk wat hij
leuk vindt en wat hij niet leuk vindt dat zijn omgeving hem heel
goed leert kennen. Kijk, Het is Natuurlijk wel een
man met een een bepaalde gebruiksaanwijzing, gezien het
het autisme als ze hem iets nietbevalt, dan maakt hij dat
(02:12):
duidelijk. En ik, Ik vind het heerlijk om
naar te kijken, het het, Het is zo duidelijk.
Je weet zo goed wat je aan hem hebt.
Om een voorbeeld te geven. Hij is In de keuken bezig.
De deurbel gaat de documentairemaker Belt aan.
Hij laat de documentairemaaksterbinnen en hij zegt meteen van,
(02:35):
Ik ben bezig In de keuken. Ik ben iets aan het maken en Ik
wil niet dat je allemaal vragen aan me stelt, want dat deed je
de vorige keer ook en dat vond ik niet fijn.
En dan denk ik, Wauw wat wat, wat is dat toch fijn?
Ik bedoel, ja, Het is wel heel erg direct.
Maar die documentaire maker weetwel meteen waar zij aan toe is
en weten ze ook waar hij aan toeis.
(02:56):
Dus hij geeft heel mooi zijn zijn grens aan.
Hij gaat een beetje voorbij aan het empathische van Hallo, kom
binnen, goede reiziger had. Hoe is het ermee?
Een kopje koffie? Nee, Het is gewoon Bam.
Hij doet de deur open en leg meteen zijn grens neer.
Ja, Waarom vertel ik dit? Omdat Ik kan het enerzijds ook
wel benijden dat hij zo mooi zijn grens aangeeft en dat hij
(03:19):
het ook expliciet maakt en dat hij ook meteen die feedback.
Teruggeeft aan die persoon en wat grappig is, is dat die
documentairemaker ja die die journalist dus die moet sowieso
vragen stellen, dus die gaat alsnog vragen stellen, Oh, vond
je dat dan vervelend de vorige keer?
Ja, want ik kon me toen niet concentreren.
Oh, OK, dus je was uit je concentratie en toen ging die
(03:39):
documentaire maken alsnog vragenstellen en dan flipt die Cees
dus en dan gaat ie zijn stem verheffen.
Dus die case heeft een heel lagefrustratie, tolerantie.
Later in het programma zie je hem ook een kastje ophangen en
moet een deurtje aan een kastje hangen.
Dat lukt niet. Hij bezeert zich en dan ja, is
hij ook flink aan het aan het schelden, dus dat getuigt ook
(04:01):
wel weer van een wat lagere frustratie.
Tolerantie. Verderop in die documentaire
sneeuw te lichten lichter ijs endan gaat ie de natuur in.
En dan ziet die kinderen schaatsen op natuurijs.
Dat vindt ie helemaal fantastisch en heel mooi.
En Hij is helemaal verrukt Omdathij dat schouwspel zo mag
(04:23):
aanzien. Hij vindt dat helemaal
fantastisch. Alleen ja, kinderen maken lawaai
en die gillen schreeuwen en op een gegeven moment raakte hij
helemaal overprikkeld en. Maakt hij gewoon dat hij zo snel
mogelijk wegkomt? En wat ik ook mooi vind, is dat
hij. De ruimte neemt.
Dus als hij bij zijn ouders is. Hij gaat dan op zijn stoel
(04:45):
zitten en hij begint te aureren.Hij steekt gewoon van wal waar
hij mee zit of wat hij wil of wat hij vindt.
En daarmee houdt hij Natuurlijk ook niet echt superrekening met
de persoon tegenover hem. Hij moet gewoon zijn verhaal
kwijt zijn frustratie of zijn wensen of wat dan ook.
En hij, hij pakt gewoon dat moment.
(05:06):
En, Ik vind het heel erg mooi. Het gedrag dat kees vertoont is
Natuurlijk het niet het meest wenselijke, hè?
Het is niet altijd even praktisch in het sociaal
verkeer, Maar ik coach ook aardig wat Mensen die moeite
hebben om ruimte in te nemen diemoeite hebben om de spotlight te
pakken die moeite hebben om een grens aan te geven om aan te
(05:30):
geven wat ze wat ze voelen, wat ze ervaren, wat ze wat ze willen
die gewoon veel te veel rekeninghouden met.
Mensen die case doet dat gewoon niet.
Ik wil niet zeggen dat de wereldom hem draait, maar.
Ja ergens zorgt hij gewoon heel erg goed voor zichzelf.
En dat komt Natuurlijk ook Omdatwij de de wereld ook gewoon
(05:50):
lastig vindt en is snel overprikkeld en heeft angsten en
is snel gefrustreerd en dat soort dingen dus.
Hij heeft een soort wereldje gecreëerd waarin hij best wel
comfortabel kan kan leven. En ja, Ik denk dat als jij dit
beluisterd en jij denkt, ja, Ik ben ook best wel introvert.
Ik vind het ook lastig om een grens aan te geven.
Ik vind het ook lastig om ruimte.
(06:13):
Te pakken. Dan wil ik deze docu echt echt
aanraden. Hij staat op Videoland Kees
vliegt uit. En Natuurlijk moet je dat gedrag
van Kees niet één op één overnemen, Maar het kan je wel
inspireren, want je ziet dus weldat doordat hij.
In zijn kleine cirkel zijn familie.
(06:35):
Heel goed aangeeft wat hij vervelend vindt of wat hij wil.
Zie je dus ook dat zijn familie ook rekening met hem houdt en
begrijp me niet verkeerd. Dat is Natuurlijk een enorme
offer en die ouders hebben tot. Op hoge senioren leeftijd hebben
ze voor dat jochie hun kind inmiddels een man van middelbare
(06:56):
leeftijd gezorgd. Dus Ik wil dat absoluut ook niet
relativeren, Maar de reden Waarom ik het hierover heb is.
Dat wat hij heel makkelijk doet?Dat dat voor de gemiddelde
persoon lastig is ruimte innemen.
De spotlight pakken expliciet maken wat je wil je grenzen
(07:18):
aangeven en ook verwachtingsmanagement, zodat
hij iets meer in zijn comfortzone kan blijven.
En Dat is wat ik Mensen ook gun,alright, tot zover tot de
volgende keer bedankt voor het luisteren.