Sztuka ukraińska XX wieku

Jak rozwijała się sztuka ukraińska w XX wieku? Jakie były jego najważniejsze i najmodniejsze prądy i jakie nazwiska dopisujemy do panteonu dzisiaj? Jaką rolę odgrywali artyści emigracyjni, żyjący w diasporze i jak wpływali na sztukę w Ukrainie? W jakie strony i z jakich powodów wyjeżdżali artyści, na jakie przeszkody napotykały artystki? Jaki był wkład sztuki ukraińskiej do dziedzictwa europejskiego – na czym polegało malarstwo neobizantyjskie i jak to się stało, że trwało ono pomimo wojny i stalinizmu?

Jak wydobyć sztukę ukraińską z ram narzucanych przez radzieckich i rosyjskich historyków? Jak opowiadać o reprezentacji pamięci II wojny i Holocaustu, wydobywać ją dla zagranicznych widzów?

O impulsach feministycznych, pytania tożsamościowych, wpływach francuskich rozmawiają Anna Łazar, Vita Susak i Żanna Komar.

Anna Łazar - kuratorka programu międzynarodowej współpracy artystycznej Wolne Słowo w ramach projektu Gdańsk Miasto Literatury, autorka tekstów, tłumaczka (m.in. Ilya Kaminsky „Republika Głuchych”, wyd. Warsztaty Kultury w Lublinie 2023, Oksana Zabużko „Planeta Piołun”, wyd. Agora, 2022, „Dlaczego w sztuce ukraińskiej są wielkie artystki” wyd. Fundacja Katarzyny Kozyry 2020), redaktora książki o sztuce Aleksandry Kubiak „Zrobię serce”, wyd. BWA Zielona Góra, 2022. Pracowała w dziedzinie dyplomacji publicznej w MSZ jako wicedyrektorka i p.o. dyrektora w Instytutach Polskich w Kijowie (2008-2014) i w Sankt-Petersburgu (2015-2018) oraz jako kuratorka w Muzeum Sztuki w Łodzi (2021-2022).

Vita Susak – historyczka sztuki, niezależna uczona, członkini Szwajcarskiego Towarzystwa Akademickiego Studiów Europy Wschodniej, wiele lat pracowała w Lwowskiej Galerii Obrazów, kierowała w nim działem sztuki XIX i XX wieku. Autorka wielu publikacji o historii sztuki ukraińskiej, a także książki „Ukraińscy artyści w Paryżu 1930-1939”. , przełożonej na język angielski i francuski. 

Żanna Komar - historyczka sztuki i architektury, kuratorka. Autorka książki „Trzecie miasto Galicji. Stanisławów i jego architektura w okresie autonomii galicyjskiej” oraz „Stanisławów 20/XX. Miasto i architektura (1918-1939)”. Pracuje w Instytucie Dziedzictwa Europejskiego w Międzynarodowym Centrum Kultury.