Psychosomatyka w praktyce - Magda Skopińska

Zmiana zaczyna się w ciele. Ciało nie kłamie. A zmiany zaczynają się głębiej niż myślisz. Czy zdarzyło Ci się kiedyś postanowić, że następnym razem nie dasz się sprowokować? A potem… wrócić do starych reakcji? A może próbujesz się zmusić, żeby się rozluznić i nie działa.

Dziś porozmawiamy o tym, dlaczego tak trudno się zmieniać – nawet kiedy bardzo tego chcemy. I dlaczego ciało wie pierwsze, zanim jeszcze umysł zdąży zareagować.

Twoim gościem jest Magda Skopińska – jedyna w Polsce coachka psychosomatyki certyfikowana przez renomowany Strozzi Institute w USA, a jednocześnie lekarz, dr nauk medycznych i liderka z ponad 20-letnim doświadczeniem zarządzania dużymi organizacjami 

Z Magdą rozmawiamy o:

• tym, dlaczego walka z napięciem nie działa,
  

• jak ciało „przemawia” zanim jeszcze pojawi się myśl,
  

• co dzieje się w naszym mózgu i układzie nerwowym, gdy reagujemy automatycznie,
  

• i jak możemy pracować z ciałem w prosty, codzienny sposób, by wspierać trwałą zmianę zachowań.
  

Jeśli czujesz, że Twoje ciało ma Ci coś do powiedzenia – ten odcinek jest dla Ciebie.

Episode Transcript

(00:06):
Hejka. Dzisiaj rozmawiamy o
psychosomatyka o tym, że zmiana zaczyna się w ciele, że ciało
nie kłamie, a te zmiany zaczynają się w ogóle głębiej
niż myślisz. I to jest odcinek do takich
osób, którym kiedyś zdarzyło sięna przykład postanowić, że
następnym razem to już będzie zupełnie inaczej.
Na przykład, że nie dają się sprowokować.
No a potem jakby wracamy do tychstarych reakcji, a może próbuje

(00:27):
się na przykład się zmusić, żebysię rozróżnić, no i się im się
bardziej zmuszasz, tym to bardziej nie działa.
Rozmawiamy o tym, dlaczego tak trudno w ogóle się zmieniać,
nawet kiedy. Tego warto chcemy i dlaczego
ciałowi pierwsze zanim jeszcze umysł zdążyły zareagować twoim
gościem jest Magda skopińska. Ona jest jedyną w Polsce coach

(00:47):
ką psychosomatyka ma taki certyfikat wydany przez stroxi
Instytut ze Stanów, ale też wyróżniają to, że jest po prostu
lekarką. Jest doktorką nauk medycznych,
ale też liderką z ponad dwudziestoletnim doświadczeniem.
W takich dużych organizacjach. I dla mnie to jest w ogóle
bardzo ciekawe, bo ostatnio byłam na 2 takich zajęciach

(01:08):
właśnie z psychosomatyki. Ee jedne były takie powiedzmy
new age, ale ta prowadząca właśnie bardzo starała się jakby
opowiedzieć tej całej teorii tak, czyli o tych wszystkich
skomplikowanych nazwach. Jak się te wszystkie nie wiem.
Poliwag walne co się nazywają i to było dla niej bardzo trudne,
bo nam nie wiem, jest humanistką.
Jeszcze te zajęcia były po angielsku, a jak rozmawiam z

(01:30):
magdą, która naprawdę ma doktorat z tych nauk medycznych,
to ona to wszystko tłumaczy na takich super prostych sposobach
typu nie wiem, rozluźnij szczękęalbo zrób eksperym.
Swoją własną ręką, jak posłuchasz, to będziesz wiedzieć
o co chodzi. A z magdą dzisiaj rozmawiamy o
tym, dlaczego taka walka z napięciem nie działa i też o

(01:51):
tym, jak ciało przemawia, zanim jeszcze w ogóle zaczniemy myśleć
i działać, ale też co dzieje sięw naszym mózgu i w ogóle w
układzie nerwowym, gdy reagujemytak z automatu, ale też my
chcemy coś zrobić inaczej i będzie o tym, jak można pracować
z ciałem w taki prosty, codzienny sposób.
Jak wspierać taką trwałą zmianę zachowań i w ogóle jak czujesz,

(02:14):
że twoje ciało ma coś ci do powiedzenia właśnie przez to
napięcia albo przez jakieś takiereakcje, kiedy po prostu
wybuchasz z automatu? Ten odcinek jest dla ciebie, a
ja też tradycyjnie zapraszam na moje warsztaty podkastowe, bo
jeżeli coś mieć taki podcast, możesz nauczyć się albo na
warsztacie grupowym, albo na zajęciach indywidualnych, bo
twoja historia ma znaczenie. Możesz po prostu opowiadać o

(02:36):
sobie, inspirować transformować,albo tak jak ja zapraszać
ciekawe osoby, żeby się uczyć czegoś.
Tego chce się tak dowiedzieć, botaki storytelling to jest po
prostu taka mądrość z własnej drogi.
To że dzielisz się nią w podcaście, że uczysz się tego od
innych osób, że budujesz swoją markę osobistą 5 zapraszam do
mnie na zajęcia, a my zaczynamy nasz odcinek.

(02:58):
Dziękuję, że słuchasz to prostenpodcast PL będzie mi miło, jeśli
ten odcinek swoim herbatnikom. Cześć.
Dzień dobry. Super, że jesteś, jeśli
rozmawiamy o takich napięciach wciele, o tym, jak się rozróżnić
o tym, jak mieć taką zmianę i tosię wydaje bardzo trudne.

(03:22):
Tak na pierwszy rzut oka nie, botakie zmiany wcale nie są
oczywiste i to, żeby się rozróżnić, to też nie jest takie
proste. Tak dlatego, że myślimy o tym.
Rozluźnianiu jakim jako takim panaceum na nasz stres na to co
w nas siedzi? Na na to, że się denerwujemy na

(03:43):
emocje na wiele innych rzeczy i wydaje nam się, że ciało jest
takim rodzajem magazynu, w którym magazynujemy jakieś
przeżycia w postaci z 5 i wystarczy je rozluźnić i będzie
dobrze. Tymczasem, no tak się zdarza
również, ale przede wszystkim trzeba sobie uzmysłowić, że te

(04:04):
reakcje, one jakby. W każdym momencie zachodzą one
spinają nam ciało, a raczej nawet wybrane mięśnie grupy
mięśniowe. Popychając nas do czegoś jak
gdyby, czyli predysponujące do pewnego rodzaju reakcji, a potem
mijają więc rozluźnienie na stałe większości przypadków nie

(04:26):
do końca ma sens, dlatego jest takie mało przydatne i mało
działa. To jest pierwsza rzecz, a druga
rzecz. Jak troszeczkę opowiem, jak
można prowadzić swoją własną transformację, żeby generalnie
na przykład mniej się czymś denerwować, żeby mniej to,
żebyśmy przeżywali mniej, żeby to mniej na zdrowie również

(04:48):
wpływało. To ważne jest, żeby to wyćwiczyć
na tyle wcześniej, żeby my to nazywamy ucieleśnieniem, żeby
się zapisało głęboko w układzie nerwowym nasz sposób reagowania.
Na stres o KA, nie tylko nazwijmy to ad hoc tak, bo wtedy
mamy tak mało dostępu do naszej kory mózgowej.

(05:10):
Że trudno faktycznie to idzie. Ja mam do takiego kolegę, który
to przechodzi i mówi mi, rozluźnij się, rozluźnij się, a
to wcale nie jest tak, że ja sięmogę, nie wiem, siłą boli po
prostu rozluźnić. No nie siłą woli to jest właśnie
ciekawe, ponieważ na przykład skoro mówisz o stresie tak stres
to jest taka reakcja do czego nabiologicznie służy do obrony

(05:33):
tak, bo to jest reakcja na zagrożenie, więc ona nie jest
jakimś stanem umysłu i przez stan umysłu nie możemy na nią
wpłynąć. To jest reakcja, która się
zaczyna tam. No wszystko jedno.
Dokładnie, ale w układzie limbicznym tam idzie sygnał do
ciała, który ma zareagować natychmiast jak ja stoję twarzą
w twarz z tygrysem bengalskim tonie ma czasu na myślenia, może

(05:55):
to, a może tamte moje ciało musizareagować natychmiast tak w
związku z tym ono reaguje i ta reakcja stresowa odbywa się w
ciele. Dopiero później sygnał idzie do
kory mózgowej i potencjalnie możemy jakoś na to wpływać.
Ale nie poprzez myślenie, tylko poprzez ciało.

(06:15):
Musimy po to, żeby najlepiej to zrobić.
To nie jest takie, rozluźnij sięzupełnie, no bo rzadko to jest
możliwe. Oprócz wyjątkowych momentów,
gdzieś tam sobie wieczorem czy na na urlopie tylko musimy.
Nie musimy. Możemy, żeby to było skuteczne,
poznać, jak ta moja reakcja zachodzi w moim ciele, bo u

(06:36):
każdego zachodzi inaczej. I rozluźnić, a właściwie
zrównoważyć tylko te jej elementy, które rozpoznamy i
wtedy, jak to poćwiczymy. To jest bardzo skuteczne.
Bardzo możemy to szybko zrobić, bo to są drobne gesty, drobne
ruchy i nie myślimy nad całą filozofią tego tylko.

(07:00):
Konkretnie tak, jeżeli moje ciało, tak jak teraz naszej
rozmowie, tak jest trochę tego pochyla się do przodu w czasie
stresu to już odchylenie się pewne na krześle spowoduje, że
trochę tego napięcia i ta reakcja chociaż trochę zostanie
zrównoważony, a jak chcemy pełniejsze.
No to już jest cały proces tak, żeby poznać jako na dokładnie

(07:21):
powstaje, jak nie dlaczego, jak i jak ją zrównoważyć, czyli jak
ją zrównoważyć w ciele. Ale to byśmy super, nie, że
właśnie, że nie muszę po prostu się jakoś biczować, że o to ja
Jestem spięta. I że to jest jakaś taka iluzja,
na przykład nie wiem czy jakbym chodziła co tydzień na masaż to
bym w ogóle była taką galaretą. W ogóle słynącą po.
Ulicy i nic bym nie napinało tylko się po prostu muszę

(07:44):
znaleźć jakieś jedno miejsce w ciebie na przykład nie wiem moją
szczękę czy moje barki i po prostu pracować nad tym
miejscem. Dokładnie tak.
Zresztą to jest ważne, żeby sobie uprzytomnić jedną rzecz.
Ta reakcja nie jest żadną złą reakcją.
To jest reakcja na zagrożenie. Kiedyś na tygrysa bengalskiego
dzisiaj na głupi mail na to, że coś mi nie wyszło, że będę za

(08:04):
chwilę spóźniona, że coś tam niewystarczająco dobrze zrobiłam,
tak. To organizm tego nie rozpoznaje,
on to rozpoznaje jako zagrożenietworzenia życia, ale
bezpieczeństwa czy przynależności jednej z
podstawowych potrzeb i on reaguje natychmiast, więc stare
akcja nie jest niczym złym, jakbyśmy się jej pozbyli.

(08:25):
No to dla naszego gatunku nie wróżyłoby to najlepiej na
przyszłość. Tak, ona musi być.
To jest na jedna z najbardziej podstawowych reakcji tak, ale że
w naszych czasach jest tyle tychnapięć i tyle cha.
I tyle zmian i tyle zagrożeń. No to to nas ciągle bombarduje
tak w związku z tym, dlatego uważamy, że to jest niedobre, no

(08:48):
i w pewnym sensie, no nadmiar tego jest niedobry, więc dobrze
umieć sobie z tym dawać radę. No w umiejętny sposób, bo
niestety takim rozluźnij się rozluźni, czyli próbą
zatrzymania tej reakcji możemy paradoksalnie ją wzmocnić.
Mogę opisać pewne ćwiczenie, które fajnie to uzmysłowi chodzi

(09:11):
o to, żeby spróbuje to opisać zaciśnij jedną pięść i teraz
zrobimy 2 podejścia do tej pięści.
Za pierwszym razem spróbujemy znaczy cały czas, jakby zasada
jest taka, że będziesz obserwowała jak twoja ręka ta
zaciśnięta pięść reaguje na to, co z nią będziesz robiła o k.

(09:32):
Pierwsze podejście jest takie, że spróbują drugą ręką na siłę
sn rozluźnia znaczy fill otworzyć tak.
I siłujemy się i jak ta ręka zaciśnięta reaguje.
I on jest jeszcze bardziej napięta, tak, bo ja tutaj walczę
i jeszcze to napięcie się jeszcze bardziej zaciska.
Dokładnie i teraz drugie rozluźni na chwilę rękę, znowu

(09:52):
ją zaciśnij i teraz nie walcz z nią tylko drugą ręką, tak jakbyś
mogła się oprzeć na niej. I poczuj jak ta zaciśnięta pięść
reaguje na to. To prawda, że od razu czuję
takie rozluźnienie i chyba podobnie jest z z mięśniami
szczęki, nie, że często my je poprostu naciskamy i po prostu się
wtedy samo nakręca. Tak, że ja mam tą szczękę

(10:12):
zaciśniętą, więc potem jeszcze bardziej Jestem nakręcona.
A jak na przykład sobie powiem rozróżnić szczękę, to po prostu
jest to coś, co mogę zrobić w tej sytuacji stresowej, a co nie
jest jakieś prostu nie do zrobienia.
Mhm, to dotyczy każdego mięśnia w ciele.
Tej szczęki i pięści. Ale również no jako że na
przykład taka reakcja stresowa, bo oni zaczęłyśmy rozmawiać, to

(10:34):
też jest spięcie mięśni. Reakcja stresowa ma mnie ona
mnie popycha, tak, organizm musizareagować na przykład
zwiewając, albo nie wiem udając trupa, albo walcząc, no to co
muszą być oprócz to, czyście serca oddechu i tak dalej muszą
zostać uruchomione pewne mięśnietak, czyli one się spinają, stąd
potem mówimy o spięciach w ciele, tak one się spinają.

(10:58):
W związku z tym, w jaki sposób mogę je rozluźnić, bo tego jeśli
tego napięcia jest więcej. No nie zatrzymując je, bo co
zrobi tak jak w pierwszym ćwiczeniu wręcz zmaga tą reakcję
o nad czasami nam się uda zahamować, tak, że nie nie
nakrzycze my na kogoś albo nie wycofamy się z czegoś tak, ale
de facto te reakcje jest nas siedzi cały czas i stąd potem

(11:20):
mówimy o przewlekłych spięciach.Tak natomiast jeśli potrafimy ją
rozluźnić, rozluźnić te mięśnie,które są spięte.
My to nazywamy zrównoważeniem, czyli to może za chwilę opowiem
na czym to polega. To one się rozluźniają i ta
reakcja, jeżeli nie zniknie kompletnie, to na pewno się

(11:41):
osłabi. A co osłabi się jej wpływ na to,
jak my zareagujemy w tym stresie, ile razy nam się w
stresie zdarza zareagować? Myślę, boże, no dlaczego ja tam
podniosłam głos na tego człowieka w ogóle, no w sumie
nic się nie stało, albo to w ogóle na szefa nas, bo jeszcze
na dziecko tak. Bez sensu wiem, że nie chcę w

(12:03):
ogóle tak, ale mimo wszystko sięzdarza.
Myślę, że każdemu się zdarza w stresie zareagować.
No tak, że potem sobie myśli nieno trzeba było inaczej,
kompletnie tak to nie jesteś. To nie dlatego, że z nami jest
coś nie tak. Nasza wyćwiczona przez lata
reakcja stresowa każdy ma inną ikażdy ma swoją i reaguje nie

(12:23):
także raz tak, a raz tak zazwyczaj biologicznie reaguje
bardzo podobny sposób i do podobnych reakcji nas
predysponuje, popycha jakby takim my możemy to nazwać takim
wewnętrznym impulsem, ale de facto jest to spięcie mięśni.
W reakcji biologicznej, którą mamy.
A ja tak mam taki przykład z miłego wieczora, bo kiedyś byłam
w takiej sytuacji zagrożenia i dokładnie było widać kto w

(12:45):
grupie osób ma jaką reakcję. Ja na przykład ja mam fris,
czyli, że po prostu udaje, że mnie tam nie ma, a na przykład
część osób ma, że ucieka, a część osób marzy atakuje.
Tak no tak, tak generalnie rzeczbiorąc bym powiedziała to jest
dosyć, trzeba sobie uzmysłowić jedną rzecz, że ta reakcja na
stres, częściowo ona jest już wrodzona, ale przede wszystkim w

(13:06):
największym stopniu wytwarza. W pierwszych 7 latach życia, bo
tak się nasz układ limbiczny dojrzewa.
Układ nerwowy jest taki, no jak zresztą całość organizmu, że.
Gdzieś koło drugiego roku życia mamy.
No w ogóle jakąś horrendalną liczbę synaps na każdej komórce
15000 mniej więcej tak to policzyli.

(13:28):
Do wieku dorosłego co się dzieje?
Połowa z nich zanika, tam się zawsze wydaje, że z wiekiem to
wszystko rośnie, nie zanika, jakto się dzieje, no jakby natura
nam stwarza takie możliwości, żew zależności od tego, co jest
naokoło. To mamy różne możliwości, teraz
to, co używamy pozostaje jest wzmocnione.

(13:48):
To, czego nie używamy, powoli zanika i z reakcją stresową jest
tak, że gdzieś tam na początku naszego życia nieświadomie w
jakiś sposób reagujemy na zagrożenie.
No najczęściej nie życia na szczęście, ale zagrożenie
poczucia bezpieczeństwa, przynależności, bo mama nie
przyjdzie za szybko, bo bo coś tam tak, coś się coś tam się

(14:10):
dzieje. I każdy z nas wytwarza sobie
swoją własną reakcję, dlatego poprostu tych reakcji jest tyle,
co ludzi. Zapewne ona często powtarzana.
Ja często mówię, że z takiej siateczki połączeń na początku
robi nam się tak, jakbyśmy ścieżki w lesie wydeptywali te,
które mocno ciągle tam chodzimy.To one są super wygodne i takie

(14:30):
dominujące jak autostrada. Tak, a te, które rzadziej no są,
ale dostępne. Ale już mniej i taka reakcja
stresowa to jest jedna z takich autostrad tak i faktycznie tak
jak mówiłaś są generalnie bym powiedziała.
Te różne reakcje każdy ma inną, ale są takie 4 bym powiedziała
główne szufladki jedna jest taka, no możemy powiedzieć,

(14:56):
wojownicza atakująca w kontrze tak, czyli ja się idę do ciebie
do problemu, tak i do przodu, jak gdyby, czyli albo
rozwiązywanie problemu, albo gadanie, podniesienie głosu, no
aktywnie przeciwko przeciwności,to może być też osoby
oczywiście. Druga jest to, co często
nazywamy uciekaj, ale to nie jest żadna ucieczka.

(15:17):
To jest wycofanie się na branie dystansu, to czasami jest
uważane za foch tak automatyczny, albo nie gadam z
tobą tak albo nabranie dystansu,ale przez chwilę ta ta osoba ma
miałaby problem, żeby szybko zareagować tak trzeciej, który
jest super, rzadko uważany za reakcję stresową.
To jest nadmierne łagodzenie. To jest takie, oj no dobrze to

(15:41):
to już zrobię, to już się nie denerwuj.
Ja już tak to te osoby najczęściej mają ciągły uśmiech
na twarzy, im większa jest presja, tym one są milsze,
często z pochyloną głową i takieokej, okej, łagodzące one w
ogóle jakby oliwa wylana na no ocean wzburzony, ale to jest
automat tak dla nich to nie jestwybór, to jest automat i

(16:04):
czwarta. Faktycznie, to co mówiłaś o
sobie takie zamrożenie, odcinam się.
Czasami w tym czasie uruchamiam absolutnie te swoje wszystkie
możliwości intelektualne, jakbymsię przygotowywała tak, ale w
tym momencie często nie czuję nawet tak, co się dzieje.
Wtedy na przykład trudniej jest poczuć, o co chodzi tej innej
osobie, na przykład w konflikcie.

(16:24):
Tak, bo po prostu Jestem jak kawałek lodu i każda z nich ma
swoje konsekwencje w życiu i każda z nich jest super.
Tylko, że my się zmieniamy w życiu i jak nagle nam przystaje,
no nie nagle, stopniowo w życiu któraś z nich powiedzmy, że
Jestem wojowniczką. No nie, ja Jestem wojowniczką,
moja reakcja jest wojownicza. A ty jako maść z tych reakcji?

(16:46):
No wojownicza niestety. Przykład od razu z życia i ta
reakcja do czego mi służyła. No tak, pokonywanie problemów
jak coś się działo zawsze w akcji tak pierwsza z tym
sztandarem w związku z tym co midało.
No dało mi w sensie zawodowym bardzo duży, szybki rozwój, tak,

(17:08):
ale już tej wojowniczości bliskie relacje.
Oj, są trudne. Bo.
Jak ja wracam do domu i już ja już mam dorosłe dzieci, ale jak
powiedzmy moje dziecko to też nie będę mówiła o sobie, jeśli
moje dziecko jest nastolatkiem ija wracam do domu, a on do mnie
mówi, mamo, spóźniłaś się to jaka moja reakcja będzie, a ty

(17:32):
lekcje, a Dlaczego nie przygotowałeś tak, co się kończy
konflikt, trzaskanie drzwiami, koniec rozmowy.
Teraz co ja mogę zrobić? Bo ja przecież chcę mieć relacje
z tym synem czy córką naprawdę bliskie i dobre.
Kurczę, tylko po prostu. Jest natychmiast odwet walka.

(17:52):
I wtedy to nie chodzi o to, że ta reakcja jest zła, bo na wielu
sytuacjach ciągle mi służy, tylko w jaki sposób ja mogę na
nią wpływać, żeby w momentach, kiedy potrzebuje i chce tego
budowania relacji, żeby móc zareagować.
No minimum odpuszczeniem tak, a nie atakiem.

(18:13):
Ale to jest chyba trudne. Moim zdaniem prostszy to jest,
że na przykład mamy jakieś takiemiejsca spięte w ciele tak, bo
wtedy mogę po prostu. Na przykład zdać sobie sprawę,
nie, że zaciskam jakąś część ciała, nie przecież to jest tak
prostsze, żeby tak zmienić się zdnia na dzień i powiedzieć, że
już nie będę tego robić. Nie, bo to faktycznie tutaj też
mówimy o spięciach tak, jeżeli. Takim procesie zmiany nawet nie

(18:36):
zmiany transformacji poprzez ciało.
Pierwszym elementem jest dokładnie to, co mówisz,
rozpoznanie jakimi spięciami. Ja reaguj, jak to się dzieje, że
ja nagle na niego nabrzeszczałam.
No przecież to się fizycznie zdało.
Zdarzyło tak, no to fizycznie, jak to się zdarzyło i każda
reakcja to nie jest takie 0 1 połączona wyłączona, tylko ona

(18:57):
się gdzieś się zaczyna narasta, ma swoje apogeum tego, które
często odczuwamy i opada. Więc pierwszym zadaniem jest
zaobserwowanie, jak ona narasta,gdzie ona się zaczyna?
Ja na przykład mogę powiedzieć, że moja reakcja zaczyna się od
tego, że ja czuję ucisk w brzuchu.
Taki zacisk pewnie przepona się spina.
No ale to już intelekt. Tak zaczyna się tutaj.

(19:19):
Potem mam takie poczucie, że to wędruje gdzieś do gardła, to
gardło czy krtań po prostu ma takie poczucie napięcia, że musi
z siebie coś w cudzysłowie, a mnie do tego, żeby.
Wyrzucić tą energię, czyli powiedzieć coś nakrzyczeć,
podnieść głos, tak wydać nakaz itak dalej i tak dalej tak w tym

(19:39):
samym czasie wspinają się barki.I i kark tak i szczęki, i teraz
jak ja wiem już jak moja reakcjanarasta.
To ja, no to wymaga trochę powtórzeń wcześniej tak, bo to
nie jest tak, że nagle się uzmysławiam, tylko im bardziej
im częściej w ogóle to w to się wsłuchuje wczuwam tym więcej

(20:02):
czuję w tym ciele, a jeszcze tutaj, a jeszcze szczęka, a
najbardziej czuję to i tamto i teraz jak ja tu czuję i wiem, że
moje ciało już jest pochylone dogóry w górę, barki, szczęki
zaciśnięte i przepona spięta. No to.
Mogę zwracać uwagę na wszystkie albo tak sobie ćwiczyć, żeby

(20:23):
one. Te, które wydaje mi się
najważniejsze, no powiedzmy, że to są szczęki ok, to rozluźniam
szczęki jak szczęki są rozluźnione, takie najlepszy
sygnał, że są rozluźnione jak usta i zęby się nie dotykają.
Tak, to wtedy wiemy, że szczęki są rozluźnione, więc rozluźniam
tą szczękę o od razu mi się rozluźniły barki, ale jeśli

(20:43):
barki trzymają to na chwilę, podciągam je do góry,
przytrzymuje rozluźniam tak to mi też pomaga wziąć głębszy
wdech i uruchomić przeponę. Każdy ma swoje sposoby, więc
dobrze. Przerażam poćwiczyć to sobie
wcześniej. No generalnie ćwiczyć to sobie,
bo to w momencie stresu jest mało dostępne.

(21:03):
Natomiast jak to ćwiczysz wcześniej to tą odpowiednią
liczbą powtórzeń wydeptujesz sobie następnąścieżkę w układzie
nerwowym tak w tym lesie układu nerwowego im częściej to
ćwiczenie zrobisz nawet no może nie na sucho, ale przy strajsie
takim naprawdę minimalnym siedzisz przy komputerze i coś
ci tam nie wychodzi, albo jakiś mail dostałaś.

(21:25):
Taki stres nieduży, obserwujesz,ok, to co ja muszę z tego z tym
zrobić? No dobra, barki, przepona,
szczęki, dobra, no zajęło mi to ile 5 sekund na początku dłużej.
Umówmy się, potem coraz szybciej, ale jeśli ja sobie to
będę ćwiczyła przy takim stresie, powiedzmy 5 x 10, to on

(21:45):
będzie ta reakcja rozluźnienia. Będzie mi dostępna coraz
bardziej w życiu na co dzień. Aż któregoś dnia pojawi się
również w tych najtrudniejszych momentach, a to wszystko jest
stopniowe. Tak, to nie jest Zero jedynkowe
dzisiaj tak jutro nie znaczy odwrotnie.
Dzisiaj nie jutro tak. Ale też a propos szczęki mi się
bardzo podobała ta historia, którą tu kiedyś odpowiadałaś o
tym jak tłumaczyłaś, czym się zajmujesz na lotnisku temu panu

(22:08):
takiemu lotniskowemu mogłabyś też przypomnieć?
No tak, to była historia dosyć ciekawa, potem aż mi się gorąco
zrobiło. Jak się leciałam do Stanów do
San Francisco to zresztą na szkolenie właśnie do do
Instytutu. I no wiadomo, że nie dostajemy
wiza, tylko rodzaj promesy wizowej, a o tym czy wiedziesz

(22:28):
do Stanów czy nie decyduje ten tam urzędnik imigracyjny.
I oni zazwyczaj jak oni na mnie patrzą, to ja po prostu robię
rachunek sumienia, bo mam wrażenie, że na pewno coś ukryła
mi jakieś straszne rzeczy, mam na sumieniu i on tak patrzy na
mnie i pyta mnie właśnie po co ja przyjechałam do tych Stanów,
więc ja mówię, że właśnie na somatic coaching on mówi, a co

(22:49):
to jest somatic coaching? A ja tak też zmęczona po tej
długiej podróży niewiele myśląc mówię, no czy mam to
opowiedzieć, czy woli pan taką skróconą wersję?
On mówi oczywiście skróconą wersję.
Ja tak patrzę na niego, on tak się patrzy, wpatruję we mnie, ja
po prostu cała spięte i mówię toproszę patrzeć tak jak pan na
mnie patrzy, ale rozluźnij szczękę, czyli zrobić tak, żeby

(23:12):
ustalić zęby się nie dotykały i tak widzę na jego twarzy jak on
to próbuje sobie uzmysłowić i i zrobić i nagle się pojawia, no
cień uśmiechu i mówi do mnie welcome to you.
Ja też się uśmiechnęłam. No już szerzej odeszła, a potem
mi się zrobiło gorąco myślę. No naprawdę znalazłaś sobie

(23:33):
moment na testowanie. No tak, ale to było nie są
zresztą szczęki, to jest bardzo częste spięcie, nawet sobie nie
zdajemy sprawę. Spięcie szczęk w 2 miejscach
zachodzi albo w stawie żuchwowych m, czyli tak jak
sobie tutaj. No nie wiem jak to opowiedzieć,
jak szczęki o tam, gdzie jest zawias taki tak jak sobie

(23:54):
dotkniemy, albo tu się spina, albo trzymamy ustami brodą i to
warto sobie poćwiczyć, popatrzeć, znaczy popatrzeć,
poczuć bardziej. Czy moje usta i zęby się
dotykają, jeśli ta, jeśli nie torozluźnić, tak żeby się nie
dotykały, a potem zamknąć, tak jak zwykle się trzyma i wtedy

(24:14):
czujesz czy zaciskasz tędy? Bo ten zacisk to nie musi być
coś takiego spazmatycznego głębokiego to może być super
delikatna rzecz tak czy trzymam te szczęki na przykład tutaj w
żukwie wstawie żuchwowym to najczęściej zęby tam się czy
trzymam ustami. I łapanie się na tym i nawet tak

(24:36):
sobie zamknąć oczy i otworzyć i zamknąć i poczuć coś się zmienia
w ogóle w nastroju w widzeniu kogoś to jest niesamowite, jaki
to ma efekt. Zachęcam do tego, żeby samemu
siebie samą siebie poobserwować i zobaczyć, jak zazwyczaj, jak

(24:57):
mówimy, rozluźnij się, to my chcemy takie.
Kompletnie. Kompletnie nie o to chodzi.
Tak, no szczególnie w życiu, no nie możemy się rozluźnić, jak my
jesteśmy w jakimś działaniu. No jak się rozluźni jak ja mam
tyle rzeczy do zrobienia. Tak, ale właśnie jeśli to w
stresie zaciskają ci się szczęki, albo te barki podniesie
trochę, przytrzymaj i opuść. Zobacz, jak to wpływa na twój

(25:19):
poziom stresu na twoje odczuwanie tego na twoje bycie
pod wpływem działanie pod wpływem tego spinania, no bo to
ciągle się powtarza. A jeszcze zadałeś to pytanie,
chyba w końcu nie odpowiedziałam, że masaże i tak
dalej, że to nam pomoże. No na pewno trochę obniża.
Generalnie poziom napięcia w ciele, ale trzeba pamiętać, że

(25:41):
te reakcje ciągle zachodzi. Ja mogę się rozluźnić na maksa
przed przed na początku dnia, tak albo po prostu jadę, ktoś
mnie wyprzedzi, zajedzie mi drogę, za chwilę ktoś tam
zatrąbi i tutaj już wiem, że Jestem spóźniona przez to cały
czas. Mówi o masowaniu tego układu

(26:01):
stresowego cały czas nam się wydaje, że stres to jest wow,
coś jakieś wielkie reorganizacja, jakaś wolniej.
No tak to jest ogromny stres, ale stresy takie typu ktoś
powiedział, ale głupio mówisz, no nie stres, no stres, a
jeszcze jak to zrobić publicznie?
Wow, ale wystarczy mai, w którymktoś sugeruje, że nie wiesz o

(26:21):
czym o czym mówisz, wow. Tego jest x rasy i to jest taki
nieświadomy trening, ciągle nasze ciało wspina, rozluźnia,
spina, rozluźnia, a pod koniec dnia to już jest takie spięte,
bo już nie ma czasu, żeby rozluźnić.
Tak, że wracamy do domu. I szczególnie jeśli nie umiemy
tego równoważyć w ciągu dnia, tylko walczymy tak jak z tą

(26:45):
pięścią. No to bywamy wykończeni
kompletnie, bo to jest nie dość,że wysiłek spinania mięśni w
czasie reakcji. To jeszcze walka z tą reakcją,
czyli podwójny wydatek energetyczny, tak jak to
rozluźni my to jeszcze nam zostaje energia do innych rzeczy
w ciągu dnia. Super, a gdyby ktoś chciał
trochę się o tym dowiedzieć więcej, albo może przyjść na

(27:06):
twoje warsztaty albo coś w tym przeczytać tak gdzie ciebie
można znaleźć w internecie? No w wielu miejscach strona.
Mam stronę internetową, strona się nazywa la fall od live full
aulife czyli la fall kreskainstytut.com.
Są ogólne informacje na temat metody na temat mój temat tam

(27:28):
się pojawiają również informacjena temat warsztatów.
Tam jest również kontakt do mnie.
Jestem regularnie na linki nie publikuje także zapraszam Magda
skopińska. Na linkedinie zaczynam być
obecna także na fejsbuku i Instagramie, a tu są początki,
więc proszę mi darować, jeśli tonie będzie wystarczająco piękne

(27:49):
i zachęcające, ale już też Jestem tam i jako lapol i Magda
skopińska na YouTubie jest trochę filmów i to zachęcam na
YouTubie, to się nazywa psychosomatyka myślnik somatics,
bo tak to się w Instytucie struskiego nazywa.

(28:09):
I tam jest sporo ćwiczeń. Bardzo zachęcam od początku od.
Równoważenia, bo to jest takie serce somatyki ono pokazuje jak
zrównoważyć całe ciało, potem w stresie my nie musimy równoważyć
całego ciała, tylko równoważyć to, co już zachodzi w nim, ale
warto sobie zacząć, jak się ma ochotę, żeby popróbować od od

(28:31):
tego ćwiczenia równoważenie, aletam jest również ćwiczenie
rozluźnienia szczęk i oczu i barków i ugruntowanie.
No jest trochę różnych ćwiczeń. A już bardziej personalnie to no
oczywiście prowadzę sesję indywidualnej, to bardzo dużo,
także zachęcam, jeśli ktoś ma ochotę dawać sobie inaczej radę,
czy to ze stresem, czy to z relacjami, czy z wieloma innymi

(28:54):
rzeczami. Które są takie zautomatyzowane w
nas to zakręcam, szczególnie, żeto jest tak, że idziemy przez
pewien proces. W czasie tego uczysz się
metodologii. I ta metodologia jest na tyle
naturalna, tylko trzeba do niej wrócić i się jej trochę nauczyć,
że potem możesz sobie już to sama stosować.
W ogóle bez problemu i w najbliższym czasie parę

(29:15):
warsztatów czwarty 6 lipca w Warszawie taki ogólny bardzo
podstawy, potem w połowie lipca i to już wydarzenie jest na
Facebooku, więc jest są szczegóły.
W połowie lipca planujemy warsztaty.
No takie dłuższe, czterodniowe głównie wokół stresu, rezydencji
życia w sposób zrównoważony, w tym.

(29:38):
Chaotycznym zmieniającym się świecie, ale też wprowadzania
zmian samemu w życiu i pod koniec sierpnia również
weekendowe warsztaty na temat relacji budowania innego innej
jakości, budowania relacji. Także bardzo zapraszam i bardzo
zapraszam do kontaktu. Piszcie, dzwońcie, ja mam taki
swój własny na ten etap życia zawodowego taką misję krzewienia

(30:01):
tego, bo to jest naprawdę coś, co jest niesamowicie pomocne,
niesamowicie potrafi transformować.
Bo nie wystarczy rzucić, nie wiem roboty i już jesteśmy inni.
Nie ta zmiana musi nastąpić w nas.
Musimy ją ucieleśnia. Musimy ją wprowadzić.
Co innego jest. Wiem, co innego jest.
Umiem, także to jest moja taka personalna misja krzewienia tego

(30:25):
dzielenia się z tym także zapraszam do kontaktu, czy to
mailowego, czy telefonicznego z różnymi pytaniami, czy
etatowością. Super patos, dziękuję za
rozmowę. Bardzo dziękuję.
To był to procent podcast pls. Napisz do mnie, jeżeli masz
pytania, a jeżeli może chcesz mieć taki podcast do wszystkiego

(30:49):
cię mogę nauczyć, bo Jestem ten rekom podcastów.
Muszę robić podcasty od zera. Napisz do mnie.